LUFTA E APO PARA kthimin e Jezu Krishtit!

 

 

JEMI REALLY NE LUFTE!

 

Paktën ne mund të them është se ne me të vërtetë jetojmë kohë shumë të veçantë.

 

Ne gjejmë se ekonomitë e botës mbeten vetëm nga borxhi, shteteve dhe popujve që jetojnë në kredi dhe madje edhe borxh!

 

Borxhi i popujve janë aq të rëndësishme që Foreclosures dhe dëbime të goditur familjet gjithnjë e më shumë nëpër botë.

 

Shtetet vetë kanë ende për të marrë hua dhe përsëri dhe shpesh edhe të paguajë primet e huave të papaguara.

 

Ne jemi në një botë të sistemit të përhershëm të borxhit që me mjete konvencionale ajo është bërë e pamundur për të marrë jashtë!

 

Asnjë vend në para letër shuma e parave të nevojshme për të paguar borxhet dhe interesat e saj.

 

Për më tepër çdo tre muaj ne shohim një shtesë prej shteteve goditje vidhos për të gjetur fonde për të paguar primin.

 

Ky është realiteti i trishtuar e përditshme tonë në të gjithë globin.

 

« Forcojë rripin përsëri dhe përsëri »

 

Ne ende shtrëngojnë rripin ndërsa duke e ditur se ne ende do të kenë nevojë për të shtrënguar pak më shumë në disa muaj!

 

Të varfër taksat paguajnë, shpenzimet, qiratë, taksat dhe tarifat që rrisin përsëri dhe përsëri, ndërsa përfitimet, pensionet dhe pagat ngecë në vend ose edhe regres nga efektet e rritjes së barrës tatimore.

 

Njerëzit janë « të dëshpëruar » uri rumbles në botë dhe madje edhe në vendet e njohura si « Rich » vjedhje ushqim nuk kanë qenë asnjëherë më i rëndësishëm.

 

En’am janë vrarë nga hajdutët në natën dhe vritet në vend në këtë fushë.

 

http://wikiagri.fr/articles/une-vache-abattue-et-depecee-en-plein-champ-pour-25-kilos-de-viande/662

 

Ushqimore janë subjekt i fluturimeve të shumta, duke përfshirë aksione bamirëse.

 

http://www.europe1.fr/faits-divers/le-vol-d-association-caritative-se-banalise-1289513

 

 

Ne po shohim gjithnjë e më shumë një formë e re e krimit « Fluturimet për qëllime ushqimore » që në mënyrë të qartë tregon në vështirësi, pasiguri dhe kulmin e varfërisë e shumë burrave dhe grave në shumë vende. Dhe edhe në Francë.

 

 

Media Overfly të këqijat e krizës ekonomike botërore në mes të dy intervistave politike, por problemet ekzistenciale të njerëzve janë zakonisht kurrë nuk adresohen.

 

 

Ne pastaj protesta, kryengritjet dhe madje edhe luftëra civile sepse kur njerëzit janë të uritur ajo manifestohet për herë të parë nga pretendimet sociale dhe pagave dhe pastaj ata janë revoltat dhe ajo gjithmonë përfundoi, historia konfirmon këtë, në një gjakderdhje në një luftë civile ose në një konflikt global.

 

 

Greqia, Spanja, Italia dhe madje edhe Franca dhe Gjermania janë ndër të tjera të prekur tashmë nga këto scourges për shkak të shpërthimit të borxhit.

 

 

Sundimtarët globale nuk i dëgjojnë njerëzit, atëherë ajo është në kutinë e votimit si protestat vazhdojnë me vota për partitë ekstremiste (larg larguar për në Greqi dhe shumë të drejtë në Francë).

 

Ne jemi në një logjikë të pandërprerë të përkeqësimit të borxhit dhe pasojat e saj.

 

Ne jetojmë me kredi dhe çdo vit është më e keqe se e kaluar.

 

Ne jetojmë në frikë të ditës së ardhshme.

 

Çdo ditë na sjell më shumë dhe më e rënies ekonomike globale.

 

Njerëzit nuk e dinë kush të besimit për të drejtuar vendin e tyre.

 

Vetëm partitë ekstreme të propozojë zgjidhje për të dal nga sistemi borxhit.

 

Dëshpërimi çuar turmat që të votojnë për këto parti.

Zgjedhjet e departamentit Grafiku

në Francë 29 Mar 2015 

 

Mjerisht, asgjë nuk ndryshon kur ata vijnë në pushtet

« Ne do të shohim se pse më vonë në tekst. »

 

Kjo është e përditshmja jonë!

 

 

Çfarë larg vitet më të mira ku njerëzit të mund të jetojnë mbi frytet e punës!

 

 

Sot gjërat janë shumë të ndryshme, të pasurit janë të pasur dhe numri në rritje i varfër!

 

 

Sa jeni ne mori atje!

 

 

Shkaqet duket të ndryshme, por më në fund deklarata janë kulmi i një procesi të gjatë që e ka zhvilluar në shekullin e njëzetë dhe e cila ka efekt nga fillimi i njëzet e shekullit të parë.

Kjo është Lufta e OSE

 

 

1) Obligacionet qeveritare në tregun ndërkombëtar

Më 3 janar 1973 , zoti Giscard d’Estaing Presidenti i Republikës Franceze që koha ka kaluar një ligj nga ana e Kuvendit Kombëtar duke detyruar qeverinë franceze për të bërë kredi të saj për bankat ndërkombëtare në vend se në Bankën e Francës dhe përsëri përveç nëse francezët të cilët ishin të ndaluar të japë para për të kombit.

 

Që atëherë Franca humb tre herë çdo hua, dikur duke punuar para huaj në Francë, për herë të dytë, duke i dhënë bankave të huaja rezultatin e punës së franceze dhe herë të tretë me parandalimin e tyre nga pjesëmarrja në frëngjisht huamarrja shtetërore dhe në këtë mënyrë për të përfituar nga frytet e këtyre kredive.

 

Sigurisht më shumë sistemi nuk rrisin pasurinë franceze (të qeverisë dhe njerëzve), dhe madje edhe të kundërtën, kjo varfëron dhe në borxhe.

 

Agios dhe huazimet janë shtuar pastaj me njëri-tjetrin për të na çojë në këtë borxh faqe të zezë që ne e dimë në 2015. « 2000000000000 € e borxhit të shtetit francez. »

 

 

2) Hulumtimi i Fitimi në afat të shkurtër

Kryetarët tanë e kanë shkaktuar qëllimisht deindustrializimi e Francës, duke lënë dhe madje inkurajuar transferimin e teknologjive tanë jashtë vendit dhe lokacionet e bizneseve tanë, kompanitë dhe fabrikat në vendet më pak të zhvilluara ku i punës është më pak e shtrenjtë.

 

Franca është e detyruar tani për të blerë jashtë vendit atë që prodhohen dhe shiten në tregun ndërkombëtar.

 

Më pak Hyrjet e parave dhe më shumë shpenzime!

 

Ajo u bë ekonominë e madh të Republikës në vendin e Richelieu, Mazarin, Volteri dhe Montesquieu !!

 

 

 

3) Braktisja e « Etalon-Gold » për tregtinë ndërkombëtare

Ndryshe nga Gaulle General ne pranuar supremacinë e Dollar shkuar aq larg besojë pjesë të trashëgimisë sonë « OSE » EDF ( Federal ReserveSistemit ) që është Banka Qendrore e SHBA A.

 

 

4) Krijimi i bankës Evropian dhe monedha e saj Euro .

Euro ishte padyshim një (i mirë i keq /) ide.

E mirë, sepse të bashkuar jemi më të fortë.

Bad sepse vendet e eurozonës nuk ka ekonomitë njëjta dhe dollar mbeti monedhës tregtisë globale

 

 

Këta janë katër shkaqet kryesore të problemeve tona ekonomike.

 

Ne (qeveria) kanë qenë të detyruar për këtë arsye dhe pastaj e detyruar të marrë hua në tregjet globale të lira;

Të kufizuara dhe të detyruar edhe teknologjitë tona, kompanitë, fabrikat dhe bizneset e lënë Francën;

E kufizuar dhe të detyruar për të na zhveshur për të prodhuar ndonjëherë për shkak humbjes së Dollar dhe të sistemit të rregullave të.

 

Franca nuk është më në gjendje për të shtypur para nuk kishte asnjë shans kundër asaj përbindësh bë  »  të Shtetet e Bashkuara të Amerikës « (USA)

 

SHBA mbeti mjeshtërit e monedhës së tyre dhe janë të shtypura nga Fed sa shumë para letër « Dollarë » ata duhet të vazhdojnë të blejnë botën duke mposhtur në mënyrën dhe në do të ekonomive të vendeve të tjera.

 

 

Një nga një vend « hedhin në peshqir » do të mund të marrë hua më në tregjet për borxh dhe primet e kalon produktin e tyre në familje.

 

 

Pastaj ata peng Fed tyre për depozitat Gold për disa bileta të gjelbërta « dollarë » që janë bërë më shumë në afat të gjatë nga ana e sasive të mëdha të shtypura, si vlerësohen si letër higjienike, po, por dollari është ende monedhë në botë pa Si për të blerë asgjë dhe asgjë nuk shet në mes korporatat ndërkombëtare, bankave dhe shteteve.

 

 

Pra, ne mund të kuptojmë se procesi që ishte vënë në vend për dekada të tëra nga SHBA dhe Fed kundër popujve të botës që ishte projektuar për të lejuar SHBA për t’u bërë zotërit e botës duke imponuar dollarin si monedhë tregtisë globale.

 

 

Por më e keqja e saj është se njerëzimi e ka humbur të dashurit e tij me këtë liri të sistemit të bëhet një skllav i moshës së re!

 

 

Ne jemi të dënuar të gjithë që të punojnë më shumë dhe të fitojnë më pak për të paguar borxhet që janë më të rëndësishme dhe të cilat janë dhënë dhe e llogaritur nga sistemi që kurrë të përballojë të jetë plotësisht kthehet.

 

 

Presidenti Mitterrand në kujtimet e tij shpjegoi se ishim në luftë kundër SHBA, një luftë të heshtur, të fshehur, një luftë ekonomike dhe politike qëllimi i të cilit është për SHBA për të bërë njerëzit frëngjisht, një popull të skllevërve.

 

 

Kjo është e njëjtë për të gjitha vendet dhe popujt në dominimin monetare të SHBA.

 

 

Të gjitha këto vende janë sulmuar si Franca!

 

 

Por kur ne shikojmë pak më afër, shohim se populli amerikan është i mbuluar edhe nga Fed si një komb i skllevërve.

 

Në SHBA, pasiguria dhe varfëria është po aq e rëndësishme nëse jo më keq se në Evropë!

 « Dhe nuk është gur i vogël që do të sjellë poshtë » sistemin « në kohën e duhur nga Perëndia »

Tension, presion, iluzion, janë pjesë e arsenalit të EDF për të arritur qëllimet e saj është të shërohen me të gjitha mjetet maksimumin Ose botën për të mbushur arkat e saj dhe në këtë mënyrë t’i japë fuqinë e SHBA financiar duke ushtruar në mënyrë të vendosur dhe të fort përsëri diktat i saj në planet.

 

Ne jemi në Luftën e OSE, kolapsi i « letër » monedhës është e pashmangshme, ajo është vetëm një çështje kohe.

 

Assignats e Revolucionit Francez janë një shembull i mrekullueshëm i asaj që e pret në afat të shkurtër të monedhës letër « Dollar » dhe si një domino Të gjitha Planet e valutave letër sepse e gjithë ekonomia botërore është i bazuar në dollarit.

 

http://sceco.univ-poitiers.fr/hfranc/assignats.htm

 

Duke analizuar historinë ne gjejmë se bota ekonomike dhe financiare të planetit ka shembur tashmë 29 shtator 2008 me -777,7 famshëm në rrëzimin e tregut të aksioneve në Nju Jork dhe që ne jemi « morts- e gjallë « në infuzione monetare (kartëmonedhave përshtypjet gjithnjë e rëndësishme).

 

Sistemi gjithashtu duket për të punuar, por në realitet ekonomia botërore është në një gjendje të vdekjes klinike , por zemra e tij « monedhë » ende lufton me funksionimin artificiale të ekonomisë nga ana e kartëmonedhave ndonjëherë më të mëdha shtyp.

 

Ekonomia globale ka vdekur por kolapsi zyrtar është organizuar që të jetë në kohë.

 

Është e qartë se njerëzit të refuzojnë për të parë dhe kuptuar.

 

Së shpejti primet borxhet më nuk do të paguhet me para letër dhe shtetet do të detyrohen të paguajnë në OSE.

 

Ajo është frikë sytë e afateve kohore dhe madhësinë e borxheve nën popujve detyrim të revoltës botërore masivisht.

 

Për të qenë më të saktë ajo është tashmë rasti në Evropën Veriore dhe Lindjen e Mesme.

 

Mediat tona të shpjegojë edhe problemet politike të këtyre rajoneve, por ata na tregojnë asgjë rreth mjeteve ekzistenciale e këtyre popujve.

 

 

Ata janë tashmë skllevër të cilët janë duke luftuar për të mbijetuar!

 

 

SHBA ngre zërin scarecrows politike për të zënë mendjen si ata ndjekin ngulfatjen ekonomik të vendit.

 

Ata përdorin të gjitha mjetet shantazhe, ryshfet, kërcënime, dhunë, mashtrim, dredhi, dhe luftërat për të arritur qëllimet e tyre dmth rifitoj ose Gold faull në të gjitha vendet.

 

Një nga një, në indiferencën e përgjithshëm të vendeve më të dobëta janë të zhveshur nga ari të tyre nga EDF.

 

Kjo është një e vërtetë Gold Lufta ne jemi dëshmitarë globalisht.

 

Kjo është një luftë e ndyrë, i pështirë dhe i pamëshirshëm me miliona e saj të vdekjeve e cila është kryer nga Fed dhe SHBA globalisht. Një luftë ku të gjitha të shtëna janë të lejuara.

 

Në mesin e gjermanëve të tjera dhe belgët u përpoqën për të marrë ose të tyre për EDF. Ata kanë pasur sukses në gjenerimin e një skandal dhe shërohen « gjeth qershie »

 

Fed refuzon të hapë arkat e saj!

 

http://www.michelcollon.info/La-Reserve-Federale-des-Etats-Unis.html

 

http://lesmoutonsenrages.fr/2014/11/26/lor-detenu-par-les-etats-unis-pourrait-avoir-disparu/

 

 

Çfarë duhet si të krishterë

kuptimi i kësaj lufte të Gold.

 

 

Ne duhet të kuptojmë tashmë se SHBA është mjaft e protestantëve dhe Evropa është mjaft katolik.

Por unë nuk mendoj se është vetëm ky ndryshim që është shkaku i luftës së Gold.

Shpjegim duket të jetë aq i dukshëm dhe i qartë, të tilla si një nënshkrim në greenbacks « Dollarë »

Piramida e Frankmasonerisë mbi kartëmonedhave « Dollar » është dominuar nga një piramidë më të vogël që është e Illuminati në mes të cilave është sy.

 

 

Ky sy është mjeshtër i çdo gjëje

dhe ai sheh gjithçka.

 

 

Ky sy edhe pse është Master i gjithë « në tokë », dhe këtu ne e kuptojmë se kjo është përfaqësues i Luciferi « dragua i madh », e cila është e përfaqësuar nga sy në greenbacks « Dollarë » që ishte krijuar për të robëroj njerëz dhe të çojë ata në një gjendje të skllavërisë duke parë kalimin e tyre nga pasigurisë, varfërisë dhe luftës.

 

 

Është shumë interesant dhe i rëndësishëm për të ardhmen e njerëzimit për të gjetur se kush është Grand Master i Illuminati në planetin!

 

 

Dollar është mjeti me të cilin Satani ka organizuar edhe skllavërimin e njerëzimit.

 

 

Qëllimi i Satanit ishte shkëmbimi medaljen e artë në botën kundër një letër qesharake të parave « dollar »

 

Pastaj përmbytjet botën me këtë bankë monedhës vëren Paper « Dollar » kështu duke e bërë atë më pak dhe më pak të vlefshme që të ketë vlerë si ajo e gazetës më vulgare higjienike.

 

Ai arriti të shkëmbyer Gold Botërore kundër gazetës vulgare higjienike!

 

Ne duhet të pranojmë se kjo është një e shtënë e bukur !!!!

 

Kur ndërhyjë kolapsin e përgjithshëm të monedhave « letër » forcë do të jetë që një vend pa Apo pa dyshim do të jetë një vend rob, sepse ai nuk mund të blejnë apo shesin pa Gold dhe njerëzit e tij do të skllavëruar.

 

Fed, derisa e kundërta duket të jetë një organizatë shërbim djallëzor Luciferi të mashtrojë kombet dhe SHBA duket të jetë krahu i Luciferit për të skllavërojë njerëzit …!

 

Kur ndërhyjë kolaps të dollarit dhe të gjitha monedhat letër, si efekti domino, Fed do të pastaj të mbajë ari të mjaftueshme për të lejuar SHBA të reimpose diktatet e saj në botë.

 

Ne duhet të shkojë natyrisht ne nuk jemi të shkojë për fytyrën e këtyre apostujt e Satanit që është Fed dhe SHBA.

 

Edhe votuar në mënyrë demokratike për partitë politike ekstreme !!!

 

Pra, nuk do t’i vijë turp për jetën tuaj të pasigurt as e mjerimit tuaj, si ata janë menduar dhe organizuar nga këto apostujt e Satanit që të na bëjë skllevër.

 

 

Mos harroni se forca jonë duhet të jetë besimi ynë.

 

 

Jezu Krishti ka premtuar që do të vijnë të na shpëtojë në fundin e kohës dhe dukshëm ne jemi.

 

Shumë shpejt Jezusi do të kthehet dhe do të na çlirojë nga këto grabitqarë, monsters etur për gjak që na kanë reduktuar në këtë gjendje skllavërie dhe se çfarë ne po detyrohet dhe të detyruar për të paraqitur.

 

Apostujt e Satanit kanë fuqi për të na bëjnë të vuajnë përsëri dhe përsëri në trupin tonë dhe në mendjet tona, por ata mund të bëjnë asgjë kundër besimit që e nxit zemrat tona dhe shpirtrat tanë.

 

Flaka dhe forca e besimit tonë ndriçoj rrugën tonë dhe të na lejojë të lëvizë përpara në errësirën e në fund të kohës.

Unë ju ftoj të lexoni me kujdes librin e Pierre Jovanovic 666 shpjegon shumë mirë se lufta GOLD SHBA-të udhëhequr kundër botës « dëshmi mbështetëse ».

http://www.jovanovic.com/fjeva.htm

 

Së shpejti apostujt e Satanit, do të përballen me njëri-tjetrin në fazën e fundit të luftës e Armagedonit.

 

Në njërën anë kemi « islamikët » Ushtria False profeti Muhamed do të sulmojë Izraelin dhe në anën tjetër të Dragon Ushtrisë së Madhe të udhëhequr nga SHBA dhe i cili do të ndihmohet shumë vende ta çlirojë Izraelin.

 

Qëllimi duket të lavdërueshme për vendet që luftojnë me SHBA mund të luftojë për mbrojtjen e popullit të Izraelit.

 

Por më në fund ka golin e vetëm nga ana e SHBA-ve do të jetë skllavërim i përgjithshëm i planetit nga Chaos!

 

Dragua i madh « Satani » është mbret i cheaters ai premtoi apostujt e tij (EDF dhe SHBA) që të jetë udhëheqëse e botës kur ajo ka marrë kontrollin e të gjithë planetin.

 

Po, por tani, nuk është një gur i vogël!

Ajo do të sjellë poshtë në momentin e fundit

Plani përfundimtar i Luciferi!

 

 

Unë nuk e di se çfarë do të thotë dhe të bëjë Vatikanin dhe dy papë në fazën terminale të fundin e kohës që do të jetë ballafaqimi.

 

Por duke pasur parasysh efektivitetin dhe shembullor ata demonstruar që nga Traktati Lateran (11 shkurt 1929) dhe ata janë ende duke treguar sot sympathizing me liderët e feve të tjera, marrja Vatikanin dhe atë të angazhohen me ta në lutje të përbashkëta.

.

Lutjet për Who? që nga fetë e tjera nuk e njohin se Jezu Krishti është biri i vetëm i Perëndisë! Dhe se Jezu Krishti tha:

« Unë jam rruga dhe jeta, askush nuk vjen tek Ati përveçse nëpërmjet meje! »

 

Kështu që unë mendoj se është më mirë dhe madje e rekomanduar për të na vënë direkt namazin në duart e Virgjëreshës Mari, Jezu Krishtit dhe të Perëndisë.

 

ne duhet të kuptojmë se Jezu Krishti do të vijë fillimisht për të shpëtuar kishës tij besnike avid dhe nuk u penduan kishën zyrtare dhe Ftohtë nganjëherë ngrohtë.

 

Në të dytën herë ai do të gjykojë kthimin e tij në burrat dhe kombeve të Tokës.

 

Data e bekuar,

Kjo mund të jetë mirë për këtë vit!

Shih artikullin tim:

 

KTHIMI I JEZU KRISHTIT më 14 maj OSE 15 shtator 2015! Gjatë festës së borive

 

Unë duhet të përmend se ne me të vërtetë jetojmë në fund të kohës njoftuar kthimin e Zotit tonë Jezu Krishtit.

 

Plotësimi i shenjave dhe profecive si dëshmi aktuale konkrete të kthimit të tij për brezin tonë.

 

Unë do të përmend vetëm një shenjë që është një profeci e vetë Jezu Krishtit dhe dëshmon se kthimi i tij është i mirë për brezin tonë.

 

Apostujt e Jezu Krishtit e pyeti atë për fundin e kohës dhe kthimin në Tokë.

 

Jezusi atëherë shpjegon shenjat e ardhjes së tij, dhe ne mësojmë se kur shenjat fillojnë dhe profecitë biblike Fundi i kohës dhe kthim,  atëherë gjenerata që do të shohin shenjat e hershme dhe profecitë do të shohim kthimin e tij.

 

Është 14 maj 1948 që filluan shenjat dhe profecitë.

Shenja e parë ishte krijimi i shtetit të Izraelit.

 

Një jetë e njeriut të qenë deri në 120 vjet, kështu që ky është viti 2068 duket të jetë afati i fundit për kthimin e Zotit tonë Jezu Krishtit, sipas fjalës së tij.

 

Por një njeri në brezin e Biblës është 70 vjet dhe në këtë rast afati do të jetë 2.018.

 

Por ne duhet gjithashtu të marrin në konsideratë se ankthet e kthimit të Zotit Jezu Krisht janë si dhimbjet e lindjes së fëmijës dhe në këtë mënyrë më shumë të ndritshme deri në kthimin e tij.

 

Në normat aktuale të ngjarjeve duket qartë se muajt e ardhshëm dhe në të keq vitet e ardhshme shpresojmë se do të kthehen e Zotit tonë Jezu Krishtit për njerëzimin është tashmë në 2015 humnerë.

 

Nëse ne duhet të presim disa vite deri në ardhjen e kthimit në lavdinë e Shpëtimtarit tonë, Zot dhe Mbreti Jezu Krishtit, birit të vetmin të Perëndisë, atëherë ne e dimë se vitet që vijnë do të jenë pritur e tmerrshme dhe madje tmerrshme.

 

Shenjë profetike të Jezu Krishtit është në:

Mateu Kapitulli 24 vargjet 33 dhe 34

 

Link End Koha

 

33 Në mënyrë të ngjashme, kur t’i shihni të gjitha këto gjëra, ta dini se Biri i njeriut është afër, madje te dera.

34 Unë ju them të vërtetën, ky brez nuk do të kalojë, derisa të gjitha këto gjëra të ndodhin.

 

Ndiqni lajmet e botës!

Të gjitha sendet e mia nga linkun:

http://wordpress.com/read/blog/id/10443259/

 

 

E diela e Pashkëve tonë të festuar!

Ajo do të jetë një ditë e gëzimit në shumë hyrjet e godinave.

Pasi U vra Jezu Krishti është i gjallë me vullnetin e Perëndisë Atë.

Unë ju ftoj, vëllezërit e mi të dashur dhe motra në Krishtin për të lexuar apo rilexuar Ungjillin e Gjonit në veçanti kapitujt 19 dhe 20 të vdekjes dhe ringjalljes së Jezu Krishtit.

Link:     http://www.info-bible.org/lsg/43.Jean.html

John 1

1,1

Në fillim ishte Fjala dhe Fjala ishte pranë Perëndisë, dhe Fjala ishte Perëndi.

1,2

Ajo ishte në fillim me Perëndinë.

1,3

Të gjitha gjërat u bënë me anë të tij, dhe asgjë që është bërë është bërë pa të.

1,4

Në atë ishte jeta, dhe jeta ishte drita e njerëzve.

1,5

Drita shkëlqen në errësirë ​​dhe errësira nuk e kuptojnë atë.

1,6

Nuk ishte një njeri i dërguar nga Perendia; emri i tij ishte Gjon.

1,7

Ai erdhi si dëshmitar, për të dëshmuar për dritën, që të gjithë të besonin nëpërmjet tij.

1,8

Ai nuk ishte drita, por u dërgua për të dëshmuar për dritën.

1,9

Kjo dritë është drita e vërtetë që, vjen në botë, ndriçon çdo njeri.

1,10

Ai ishte në botë, dhe bota u krijua me anë të tij, por bota nuk e njohu.

1,11

Ai erdhi në shtëpinë e vet dhe të vetët nuk e pranuan Atë.

1,12

Por të gjithë atyre që e pranuan, atyre që besojnë në emrin e tij, ai u dha pushtetin të bëhen bij të Perëndisë, të cilët kanë lindur,

1.13

jo nga gjaku, as nga vullneti i mishit, as nga vullneti i burrit, por nga Perëndia.

1,14

Dhe Fjala u bë mish dhe banoi ndër ne, plot hir e të vërtetë; dhe ne soditëm lavdinë e tij, si lavdia e të vetëmlindurit prej Atit.

1.15

Gjoni dëshmoi për të dhe thirri: Kjo është një unë thashë: « Ai që vjen pas meje më ka paraprirë mua sepse ishte përpara meje.

1,16

Dhe ne të gjithë morëm, prej mbushullisë së tij, hir mbi hir;

1.17

Sepse Ligji u dha nëpërmjet Moisiut, por hiri dhe e vërteta erdhën nëpërmjet Jezu Krishtit.

1.18

Askush nuk e ka parë ndonjëherë Perëndinë; i vetëmlinduri Bir, që është në gjirin e t’Et, është ai që e ka bërë atë të njohur.

1.19

Këtu është dëshmia e Gjonit, kur Judenjtë i dërguan nga Jeruzalemi priftërinj dhe levitë për ta pyetur:  » Kush je ti?

1.20

Ai deklaroi, edhe nuk e mohoi, ai deklaroi se ai nuk ishte Krishti.

1,21

Ata e pyetën Jezusin, çfarë, atëherë? Jeni Elia? Dhe ai tha, unë nuk jam. A jeni profet? Dhe ai u përgjigj: Jo.

1,22

Ata i thanë: Kush je ti? që t’u japim përgjigje atyre që na dërguan. Çfarë të thuash ti nga vetja?

1,23

Me, tha ai, unë jam zëri i atij që bërtet në shkretëtirë: drejtoni udhën e Zotit, sikurse tha profeti Isaia.

1.24

Ata që qenë dërguar, ishin nga farisenjtë.

1,25

Ata e pyetën Jezusin, Atëherë pse ti pagëzon, nëse ju nuk jeni Krishti, as Elia, as profeti?

1.26

Gjoni u përgjigj, ‘Unë pagëzoj me ujë, por midis jush nuk ka dikush që nuk e dini kush po vjen pas meje;

1,27

Unë nuk jam i denjë t’i zgjidh këpucët e tij.

1.28

Këto gjëra ndodhën në Betabara, përtej Jordanit, ku Gjoni po pagëzonte.

1.29

Ditën tjetër ai e pa Jezusin që po vinte drejt tij dhe tha:  » Ja, Qengji i Perëndisë, që heq mëkatin e botës.

1,30

Kjo është një unë thashë: « Mbas meje vjen një burrë para meje, sepse ishte përpara meje.

1,31

Unë nuk e di, por se ai duhet të zbulohet Izraelit, unë erdha të pagëzoj me ujë.

1,32

Gjoni dëshmoi: ‘E pashë Frymën duke zbritur nga qielli si një pëllumb dhe ndenji mbi të.

1.33

Unë nuk e di atë, por ai që më dërgoi të pagëzoj në ujë, më tha mua, mbi të cilin ju shihni Shpirti zbresin dhe mbetet, ky është ai që pagëzon me Frymën e Shenjtë.

1.34

Dhe unë pashë, dhe unë dëshmova se ai është Biri i Perëndisë.

1,35

Të nesërmen, Gjoni ishte aty përsëri me dy nga dishepujt e tij;

1,36

Dhe duke kërkuar mbi Jezusin që po kalonte, tha:  » Ja, Qengji i Perëndisë.

1.37

Të dy dishepujt dëgjuan atë duke folur, dhe e ndoqën Jezusin.

1.38

Jezusi u kthye dhe pa se po e ndiqnin, u tha: Çfarë jeni duke kërkuar për? Ata iu përgjigjën:  » Rabbi (që do të thotë Mësues), ku jetoni?

1,39

Eja « , tha ai, e të shohim. Ata shkuan dhe e panë ku banonte ai, dhe ata qëndruan me të atë ditë. Ishte rreth orës dhjetë.

1.40

Andrea, vëllai i Simon Pjetrit, ishte një nga ata të dy që e kishin dëgjuar këtë nga Gjoni dhe kishin ndjekur Jezusin.

1,41

Ishte ai i cili i pari e gjeti vëllanë e vet, Simonin, dhe i tha:  » E gjetëm Mesian (që do të thotë Krishtin).

1.42

Ai e çoi te Jezusi. Atëherë Jezusi e shikoi dhe tha:  » Ti je Simoni, bir i Jonas ti do të quhesh Kefa (që do të thotë Pjetër).

1,43

Të nesërmen Jezusi donte të dilte në Galile; gjeti Filipin. Ai tha:  » Ndiqmë  ».

1,44

Filipi ishte nga Betsaida, qytet i Andreas dhe i Pjetrit.

1,45

Filipi gjeti Natanaelin dhe i tha:  » Ne kemi gjetur atë të cilin shkroi Moisiu në ligj dhe profetët kishin shkruar, Jezusin nga Nazareti, të birin e Jozefit.

1,46

Natanaeli i tha atij: A mund ai të dalë nga Nazaret diçka të mirë? Filipi iu përgjigj atij, Ejani dhe shikoni.

1,47

Jezusi pa se Natanaeli po vinte drejt tij, ka thënë për të: Ja një Izraelit i vërtetë, tek i cili s’ka mashtrim.

1,48

Ku mund të dini mua? Natanaeli i tha:. Jezusi iu përgjigj: ‘Para se të thërriste Filipi’, kur ti ishe nën fik, unë pashë ty.

1,49

Natanaeli duke iu përgjigjur tha:  » Mësues, ti je Biri i Perëndisë, ti je mbreti i Izraelit.

1,50

Jezusi iu përgjigj: ‘Sepse të thashë se të pashë nën fik, ti ​​beson; Ti do të shohësh gjëra më të mëdha se këto.

1,51

Dhe ai tha:  » Në të vërtetë, në të vërtetë, ju do të shihni qiellin e hapur dhe engjëjt e Perëndisë duke u ngjitur dhe duke zbritur mbi Birin e njeriut  ».

John 2

2,1

Tre ditë më vonë, ka pasur një martesë në Kanë të Galilesë. Nëna e Jezusit ishte atje,

2,2

dhe Jezusi gjithashtu ishte ftuar në dasmë me dishepujt e tij.

2,3

Verë të kërkuar, nëna e Jezusit i tha: ‘Nuk kanë më verë.

2,4

Jezusi u përgjigj: Grua, çfarë ai ka midis meje dhe teje? Ora ime nuk ka ardhur ende.

2,5

Nëna e tij u tha shërbëtorëve, ai ju tregon.

2,6

Aty ishin gjashtë enë prej guri, pastrimi i Judenjve, secili përmban dy ose tri masa.

2,7

Jezusi u tha atyre: Mbushni enët me ujë. Dhe ata i mbushën deri në grykë.

2,8

Nxirreni tani, ‘tha ai, dhe të marrë atë në headwaiter. Dhe ata ia çuan.

2,9

Kur headwaiter provoi ujin që ishte bërë verë, dhe nuk e di se ku ai erdhi nga, megjithëse shërbëtorët që e kishin nxjerrë ujin e dinin mirë festa e thirri dhëndrin,

2,10

dhe tha: Gjithkush shërben verën e mirë së pari dhe pastaj vera më e lirë pas ne u dehur; ti ke ruajtur verën e mirë deri tani.

2,11

Të tilla, në Kanë të Galilesë, i pari i mrekullive që bëri Jezusi. Ai e shfaqi lavdinë e tij, dhe dishepujt e tij besuan në të.

2.12

Pas kësaj, ai zbriti në Kapernaum, me nënën e tij, vëllezërit e tij dhe me dishepujt e tij, dhe ata qëndruan aty pak ditë.

2,13

Pashka e Judenjve ishte afër dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.

2.14

Ai gjeti në tempull ata qe shesin dhe dele e pëllumba dhe këmbyes monedhash duke ndenjur.

2.15

Duke pasur bëri një kamxhik me litarë, i dëboi të gjithë nga tempulli bashkë me qetë dhe delet; ai hallakati paratë këmbyesve të, dhe përmbysi tavolinat;

2,16

dhe u tha pëllumbave, Hiqni këto gjëra që këtej; mos e bëni shtëpinë e Atit tim shtëpi tregtie.

2.17

Dishepujve të tij i kujtohej se ishte shkruar:  » Zelli i shtëpisë sate më ka përpirë.

2.18

Atëherë Judenjtë iu përgjigjën dhe i thanë:  » Çfarë shenjë do të na tregojë për të bërë kështu?

2.19

Jezusi u përgjigj atyre:  » Shkatërroni këtë tempull dhe unë për tri ditë do ta ngre atë.

2,20

Judenjtë thanë: Ajo mori Dyzet e gjashtë vjet që të ndërtohet ky tempull, dhe ti, për tri ditë ju ringjall atë!

2,21

Por ai fliste për tempullin e trupit të vet.

2,22

Prandaj, kur ai ishte ringjallur prej së vdekuri, dishepujt e vet u kujtuan se ai e kishte thënë këtë, dhe u besuan Shkrimin dhe fjalëve që kishte thënë Jezusi.

2.23

Ndërsa Jezusi ishte në Jeruzalem për festën e Pashkës, shumë vetë besuan në emrin e tij, duke parë mrekullitë që ai bënte.

2,24

Por Jezusit nuk u zinte besë atyre, sepse i njihte të gjithë,

2,25

dhe sepse nuk kishte nevojë që ndokush të jepte dëshmi për njeriun:sepse ai e dinte ç’kishte përbrenda njeriut.

John 3

3,1

Por atje ishte një njeri i farisenjve me emrin Nikodem, një krer i Judenjve

3,2

Ky njeri erdhi tek ai natën te Jezusi dhe i thanë:  » Mësues, ne e dimë se ti je një mësues i ardhur nga Perëndia; për asnjë njeri nuk mund të bëjë shenjat që bën ti, përveç Zotit të jetë me të.

3,3

Jezusi u përgjigj: Në të vërtetë, në të vërtetë po të them që nëse një nuk ka rilindur, nuk mund ta shohë mbretërinë e Perëndisë.

3,4

Nikodemi i tha:  » Po si mund të lindë njeriu kur është plak? A mund të hyjë ai në barkun e nënës dhe të lindë?

3,5

Jezusi u përgjigj: Në të vërtetë, në të vërtetë po të them që nëse një nuk ka lindur nga uji dhe nga Fryma, nuk mund të hyjë në mbretërinë e Perëndisë.

3,6

Ç’ka lindur nga mishi është mish; por ç’ka lindur nga Fryma është frymë.

3,7

Mos u mrrekullo që të thashë, Duhet të lindni përsëri.

3,8

Era fryn ku të dojë dhe ti ia dëgjon zërin; por nuk e di se nga vjen apo ku shkon. Kjo është edhe çdo njëri që ka lindur nga Fryma.

3,9

Nikodemi i tha:  » Si mund të ndodhin këto gjëra?

3,10

Jezusi iu përgjigj: ‘Ti je mësuesi i Izraelit dhe nuk i njeh këto gjëra!

3,11

Në të vërtetë, në të vërtetë po të them se ne flasim atë që dimë, dhe ne dëshmojmë për atë që ne kemi parë; dhe ju nuk më pranoni dëshminë tonë.

3,12

Nëse ju nuk besoni, kur i thashë se ju fola për gjërat tokësore, si do të më besoni nëse ju flas për gjërat qiellore?

3,13

Askush nuk u ngjit në qiell, përveç atij që zbriti nga qielli, Birit të njeriut që është në qiell.

3.14

Dhe ashtu si Moisiu e ngriti lart gjarprin në shkretëtirë, kështu duhet të Biri i njeriut të ngrihet lart:

3.15

që kushdo që beson në të, të ketë jetë të përjetshme.

3.16

Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme.

3.17

Sepse Perëndia nuk e dërgoi Birin e vet në botë që ta dënojë botën, por që bota të shpëtohet prej tij.

3,18

Ai që beson në të nuk dënohet, por ai që nuk beson tashmë është dënuar, sepse nuk ka besuar në emrin e Birit të vetëmlindur të Perëndisë.

3.19

Dhe kjo gjykimi është se Drita erdhi në botë dhe njerëzit deshën errësirën më tepër se dritën, sepse veprat e tyre ishin të mbrapshta.

3,20

Kushdo që vepron keq e urren dritën dhe nuk vjen te drita, që të mos veprat e tij duhet të jetë e kritikon;

3.21

por kush bën të vërtetën vjen te drita, që veprat e tij të zbulohen, sepse u bënë në Perëndinë.

3.22

Pas kësaj, Jezusi dhe dishepujt e tij shkuan në vendin e Judesë; Ai qëndroi aty bashkë me ta dhe pagëzonte.

3.23

Edhe Gjoni pagëzonte në Enon, afër Salimit, sepse aty kishte shumë ujë;dhe njerëzit vinin dhe pagëzoheshin.

3,24

Sepse Gjoni s’ishte hedhur akoma në burg.

3,25

Por ai u ngrit nga dishepujt e Gjonit me Judenjtë rreth pastrimit.

3,26

Ata erdhën te Gjoni dhe i thanë:  » Mësues, ai që ishte me ty përtej Jordanit, për të cilin ti bëre dëshmi, ja, ai pagëzon dhe të gjithë shkojnë tek ai.

3,27

Gjoni u përgjigj:  » Njeriu nuk mund të marrë vetëm atë që është dhënë nga qielli.

3,28

Ju vetë më jeni dëshmitarë se thashë: Unë nuk jam Krishti, por jam dërguar përpara tij.

3.29

Ai që e ka nusen është dhëndri; por miku i dhëndrit, që është i pranishëm dhe e dëgjon, gëzohet shumë për zërin e dhëndrit; ky gëzimi im që është imi, është i përsosur.

3.30

Ai duhet të rritet dhe unë të zvogëlohem.

3,31

Ai që vjen nga lart është përmbi të gjithë; ai që vjen nga dheu është nga dheu dhe flet për dheun. Ai që vjen nga qielli është përmbi të gjithë,

3,32

Ai dëshmon për atë që ai e ka parë dhe dëgjuar, dhe askush nuk e pranon dëshminë e tij.

3,33

Ai që e pranoi dëshminë e tij e ka vërtetuar se Perëndia është i vërtetë;

3,34

Sepse ai që Perëndia ka dërguar flet fjalët e Perëndisë, sepse Perëndia nuk e jep Frymën e tij me masë.

3,35

Ati e do Birin dhe i ka dhënë gjithçka në dorë.

3,36

Ai që beson në Birin ka jetë të përjetshme; ai që nuk i bindet Birit nuk do të shohë jetë, por zemërimi i Perëndisë qëndron mbi të.

John 4

4,1

Zoti mori vesh se farisenjtë kishin dëgjuar se Jezusi po bënte më shumë dishepuj dhe po pagëzonte se Gjoni.

4,2

Por Jezusi nuk e bëri vetë pagëzuar, por dishepujt e tij.

4,3

Kështu që e la Judenë dhe u kthye në Galile.

4,4

Por duhej të kalonte nëpër Samari,

4,5

ai erdhi në një qytet të Samarisë që quhet Siharit, pranë fushës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të vet.

4,6

Nuk ishte pusi i Jakobit. Jezusi, i lodhur nga udhëtimi, u ul pranë pusit.Ajo ishte rreth orës së gjashtë.

4,7

Një grua samaritane erdhi të nxjerrë ujë. Jezusi i tha asaj, Më jep të pi.

4.8

Dishepujt e tij kishin shkuar në qytet për të blerë ushqime.

4,9

Por gruaja samaritane i tha atij: Si ti, që je Jude kërkon të pish prej meje, një grua samaritane? Për hebrenjtë, në fakt, nuk shoqërohen me Samaritanët. –

4.10

Jezusi iu përgjigj: ‘Po ta njihje ti dhuratën e Perëndisë dhe kush është ai që të thotë:’ Më jep të pi! « Ju do të keni kërkuar atë për të pirë, dhe ai do të të jepte ujë të gjallë.

4.11

Zot, ‘tha gruaja, ju keni asgjë për të nxjerrë dhe pusi është i thellë; ku ju merrni atë ujë të gjallë?

4,12

Vallë je më i madh se ati ynë Jakobi, i cili na dha këtë pus dhe piu veten, dhe djali i tij dhe bagëtitë e tij?

4.13

Jezusi u përgjigj: Kushdo që pi nga ky ujë, do të ketë përsëri etje;

4,14

por kush pi nga uji që do t’i jap unë nuk do etje përjetë; por uji që unë do t’i jap do të bëhet në të një burim uji që gufon në jetë të përjetshme.

4,15

Gruaja i tha atij: Zot, më jep këtë ujë, që unë të mos kem më etje, dhe unë vij këtu të nxjerr.

4,16

Shko, tha Jezusi, thirre burrin tënd dhe eja këtu.

4,17

Gruaja i tha: Unë nuk kam burrë. Jezusi tha, Ti kishin të drejtë për të thënë: Unë nuk kam burrë.

4,18

Për ti kishe pesë burra, dhe njeri ke tani nuk është burri yt. Çfarë ju kanë thënë me të vërtetë.

4,19

Zoti tha gruaja, unë shoh se ti je një profet.

4.20

Etërit tanë adhuronin mbi këtë mal; dhe ju thoni, ju, vendi ku ne duhet të adhurojmë është në Jeruzalem.

4.21

Grua, ai tha:  », më beso: vjen ora që as mbi këtë mal as në Jeruzalem nuk do të adhuroni Atin.

4,22

Ju adhuroni atë që s’e njihni; ne adhurojmë atë që njohim; sepse shpëtimi vjen nga Judenjtë.

4,23

Por vjen ora, madje ka ardhur, që adhuruesit e vërtetë ta adhurojnë Atin në frymë dhe në të vërtetën; për ata janë lloj i adhuruesve Ati kërkon.

4,24

Perëndia është Frymë, dhe ata që e adhurojnë duhet t’a adhurojnë në frymë dhe në të vërtetën.

4.25

Gruaja i tha: Unë e di se do të vijë Mesia (që e quajnë Krisht); kur të ketë ardhur, ai do të na tregojë të gjitha gjërat.

4,26

Jezusi tha, unë jam, unë kush flas për ju.

4,27

Në këtë moment erdhën dishepujt e tij dhe u mrekulluan që po fliste me një grua. Por asnjë nuk i tha: Çfarë ju kërkoni? ose, Pse po flet me të?

4,28

Atëherë gruaja e la kovën e saj dhe u kthye në qytet dhe u tha njerëzve:

4,29

Ejani të shikoni një njeri që më ka thënë gjithçka kam bërë; të jetë ajo Krishti?

4,30

E lanë kështu qytetin, dhe ata erdhën tek ai.

4,31

Ndërkohë, dishepujt i kërkoi atij për të ngrënë, duke thënë: Rabbi, ha.

4,32

Por ai tha: Unë kam një ushqim për të ngrënë se ju nuk e dini.

4,33

Prandaj dishepujt i thonin njëri-tjetrit: dikush kanë sjellë atij ushqim?

4,34

Jezusi u tha atyre: Ushqimi im është të bëj vullnetin e atij që më dërgoi dhe të kryej veprën e tij.

4,35

A nuk thoni ju se ka ende katër muaj dhe vjen korrja? Ja, unë po ju them: Ngrini sytë tuaj dhe shikoni fushat! Ata janë të pjekur për korrjen.

4,36

Korrësi e merr shpërblimin dhe mbledh frytin për jetën e përjetshme, kështu që mbjellësi dhe korrësi të gëzohen sëbashku.

4,37

Sepse në këtë vërtetohet e thëna: « Një mbjell e tjetri korr.

4,38

Unë ju dërgova të korrni atë që ju nuk u munduat; të tjerët u munduan dhe ju hytë në punën e tyre.

4,39

Shumë Samaritanët nga ai qytet besuan në të, për shkak të kësaj deklarate formale të grave: Ai më tregoi gjithçka kam bërë.

4,40

Por kur Samaritanët erdhën tek ai, e lutën të qëndrojë me ta. Ai qëndroi atje dy ditë.

4,41

Një besohet shumë më tepër për shkak të fjalës së tij;

4,42

Ata i thoshnin gruas: Kjo nuk është për shkak të asaj që ju tha se ne besojmë, sepse ne vetë e kemi dëgjuar dhe dimë se ai është me të vërtetë Shpëtimtari i botës.

4,43

Pas dy ditësh u nis që andej dhe shkoi në Galile;

4,44

sepse ai e kishte deklaruar veten një profet nuk nderohet në vendlindjen e vet.

4,45

Kur ai arriti në Galile, ai ishte Galileasit e pritën, sepse kishin parë të gjitha ato që kishte bërë në Jeruzalem gjatë festës, sepse edhe ata kishin shkuar për festë.

4,46

Ajo pra, përsëri në Kanë të Galilesë, ku e kishte bërë ujin verë. Nuk ishte në Kapernaum një nëpunës i mbretit, djali i të cilit ishte i sëmurë.

4,47

Kur dëgjoi se Jezusi kishte ardhur nga Judeja në Galile, shkoi tek ai dhe iu lut që të zbriste e ta shëronte birin e tij, i cili ishte po vdes.

4,48

Jezusi tha, Po të mos shikoni shenja dhe mrekulli, ju nuk do të besojnë.

4,49

Nëpunësi i mbretit i tha: Zot, zbrit para se djali im të vdesë.

4,50

Shko, tha Jezusi, fëmija jote është gjallë. Dhe ai njeri i besoi fjalës që i tha Jezusi dhe shkoi larg.

4,51

Ndërsa ai po zbriste, shërbëtorët e tij që vjen në të, e solli atë, duke thënë: fëmija yt jeton.

4,52

Ai i pyeti çfarë kohë ai filloi të marrë më të mirë; dhe i tha: Dje në orën e shtatë e lanë ethet atë.

4,53

I ati e kuptoi se ishte pikërisht në atë orë në të cilën Jezusi i kishte thënë:  » Djali yt jeton. Dhe besoi ai dhe gjithë shtëpia e tij.

4,54

Jezusi bëri këtë mrekulli të dytë kur ai u kthye nga Judeja në Galile.

John 5

5,1

Pas këtyre ngjarjeve ishte një festë e Judenjve dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.

5,2

Tani në Jeruzalem afër portës së dhenve ka një pishinë që në hebraisht quhet Betesda, dhe ka pesë portikë.

5,3

Nën to dergjeshin një numër i madh të sëmurë, të verbër, të çalë dhe të paralizuar, të cilët prisnin lëvizjen e ujit;

5,4

Sepse një engjëll zbriti nga koha në kohë në pishinë, dhe trazuar ujin;dhe kushdo që pastaj i parë pasi uji ishte i shqetësuar u shërua, çfarëdo që sëmundja e tij.

5,5

Këtu ishte një njeri i sëmurë prej tridhjetë e tetë vjetësh.

5,6

Jezusi e pa atë gënjeshtër, dhe duke ditur se prej shumë kohë më parë i tha atij, A do të shërohesh?

5,7

I lënguari u përgjigj atij, Zot, unë nuk kam asnjë njeri të më fusë në pellg kur uji është i nxiti, por ndërsa unë po shkoj, një tjetër hapa poshtë para meje.

5,8

Çohu, Jezusi i tha asaj, merr vigun tënd dhe ec.

5.9

Dhe menjëherë ai njeri u shërua, mori vigun e tij dhe eci.

5,10

Dhe ishte e shtunë. Prandaj Judenjtë i thanë atij që u shërua: Është e shtunë; ajo nuk është e ligjshme për ty të ngresh vigun tënd!

5,11

Ai u përgjigj atyre: Ai që më ka bërë mua tha edhe mua Merre vigun tënd dhe ec.

5,12

Ata e pyetën:  » Kush është ai njeri që u tha Merre vigun tënd dhe ec?

5,13

Por ai që ishte shëruar nuk e dinte kush ishte; sepse Jezusi ishte larguar për shkak të turmës që ishte në atë vend.

5,14

Më vonë Jezusi e gjeti në tempull dhe i tha:  » Ja, ti u shërove; Mos mëkato më që të mos të ndodhë me ju diçka më keq.

5.15

Ai njeri shkoi dhe u tregoi Judenjve se Jezusi ishte ai që e shëroi.

5,16

Kjo është arsyeja pse Judenjtë e përndiqnin Jezusin, sepse bënte këto gjëra të shtunave.

5,17

Por Jezusi u përgjigj atyre:  » Im Atë vepron deri më tash; Unë, gjithashtu, jam duke punuar.

5,18

Për shkak të kësaj, Judenjtë kërkonin edhe më tepër ta vrisnin, sepse jo vetëm se shkelte të shtunën, por edhe se thoshte se Perëndia ishte ati i vet, duke e barazuar veten me Perëndinë.

5,19

Kur Jezusi foli përsëri dhe tha: Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se Biri nuk mund të bëjë asgjë prej vetvetes, ai e bën vetëm atë që ai e sheh se bën Ati; dhe çfarëdo që Ati bën, Biri bën të njëjtën gjë.

5,20

Sepse Ati e do Birin dhe i dëfton gjithçka që ai bën; dhe do t’i dëftojë vepra më të mëdha se këto, që të mrekulloheni.

5,21

Fakt ashtu si ati ringjall të vdekurit dhe u jep atyre jetën, po kështu edhe Biri i jep jetën kujtdo që do.

5,22

Ati nuk gjykon asnjë, por gjithë gjyqin ia dha Birit,

5,23

që të gjithë ta nderojnë Birin ashtu siç nderojnë Atin. Kush nuk e nderon Birin, nuk nderon Atin që e ka dërguar.

5,24

Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që e dëgjon fjalën time dhe beson në atë që më ka dërguar, ka jetë të përjetshme dhe ai nuk vjen në gjyq, por ka kaluar nga vdekja në jetë.

5,25

Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se, po vjen ora, madje ka ardhur, kur të vdekurit do të dëgjojnë zërin e Birit të Perëndisë; dhe ata që e kanë dëgjuar do të jetojnë.

5,26

Sepse, sikurse Ati ka jetë në vetvete, kështu ia ka dhënë dhe Birit të ketë jetë në vetvete.

5,27

Dhe ai i ka dhënë gjithashtu autoritet të gjykojë, sepse është Bir i njeriut.

5,28

Mos u mrrekulloni për këtë; për po vjen ora kur të gjithë ata që janë në varre do ta dëgjojnë zërin e tij dhe do të dalin.

5,29

Ata që kanë bërë të mira, në ringjallje të jetës, ata që kanë bërë të liga, në ringjalljen e dënimit.

5.30

Unë mund të bëjë asgjë prej vetvetes: si unë dëgjoj, gjykoj; dhe gjyqi im është i drejtë, sepse nuk kërkoj vullnetin tim, por vullnetin e atij që më ka dërguar.

5,31

Nëse unë dëshmoj për veten time, dëshmia ime nuk është e vërtetë.

5,32

Nuk është një tjetër që dëshmon për mua, dhe unë e di se dëshmia që ai jep për mua është e vërtetë.

5,33

Ju keni dërguar te Gjoni dhe ai i ka dhënë dëshmi të vërtetës.

5,34

Për mua kjo nuk është një njeri që unë marr dëshminë; por unë them këtë në mënyrë që ju të shpëtoheni.

5,35

Ai ishte një kandil që digjet e ndriçon; dhe ju deshët të gëzoheni në dritën e tij.

5,36

Unë kam dëshmi më të madhe nga ajo e Gjonit; sepse veprat që Ati më ka dhënë të kryej, ato vepra që bëj unë, dëshmojnë për mua, se është Ati që më ka dërguar.

5,37

Dhe Ati, që më dërgoi, ai vetë ka dëshmuar për mua. Ju kurrë nuk keni dëgjuar zërin e tij, nuk e keni parë;

5,38

dhe fjala e tij që të banojë në ju, sepse nuk besoni në atë që ai ka dërguar.

5,39

Ju hetoni Shkrimet sepse mendoni të atyre jetën e përjetshme; dhe ato janë këto që dëshmojnë për mua.

5,40

Dhe ju nuk vijnë tek unë për jetën!

5,41

Unë nuk marr lavdi nga njerëzit.

5,42

Por unë e di se ju nuk keni në ju dashurinë e Perëndisë.

5,43

Unë kam ardhur në emër të Atit tim, dhe ju nuk më pranoni; nëse një tjetër vjen në emër të vet, ju do ta pranonit.

5,44

Si mund të besoni ju, ju që ia merrni lavdinë njëri-tjetrit dhe nuk kërkoni lavdinë që vjen vetëm nga Perëndia?

5,45

Mos mendoni se unë ju padis tek Ati; kush t’ju padisë është Moisiu, në të cilin ju kishit varur shpresën tuaj.

5,46

Sepse në qoftë se ju besuar Moisiut, do të më besonit edhe mua, sepse ai ka shkruar për mua.

5,47

Por në qoftë se ju nuk u besoni shkrimeve të tij, si do t’u besoni fjalëve të mia?

John 6

6,1

Pas kësaj, Jezusi shkoi në anën tjetër të detit të Galilesë, domethënë të Tiberiadës.

6,2

Një turmë e madhe e ndiqte, sepse shikonte shenjat që ai bënte mbi të sëmurët.

6,3

Jezusi u ngjit në mal, dhe atje u ul me dishepujt e tij.

6,4

Dhe Pashka ishte afër, festa e Judenjve.

6,5

Sytë, e pa një turmë të madhe erdhën tek ai, Jezusi tha Filipit: Ku do të blejmë bukë që këta të mund të hanë?

6,6

Ai tha se kjo për të vënë në provë, sepse ai e dinte ç’do të bënte.

6.7

Filipi iu përgjigj: ‘Bukët për dyqind denarë nuk do të jetë e mjaftueshme për të gjithë për të marrë një pak.

6.8

Një nga dishepujt e tij, Andrea, i vëllai i Simon Pjetrit, tha:

6,9

Nuk është një djalosh që ka pesë bukë elbi dhe dy peshq; por ç’janë këto për aq njerëz?

6.10

Jezusi tha: Bëjini njerëzit të ulen. Nuk ishte në këtë vend një shumë e barit. Ata ulën dhe ishin në numër rreth pesë mijë.

6,11

Jezusi mori bukët, falënderoi, dhe ua ndanin të atyre që ishin të ulur; u dha atyre edhe peshk, më shumë që ata do.

6,12

Kur ata u ngopën, Jezusi u tha dishepujve të vet: Mblidhni copat që tepruan, që të mos shkojë dëm asgjë.

6,13

I mblodhën, pra, dhe mbushën dymbëdhjetë shporta me copa që tepruan nga ato pesë bukë prej elbi që kishin ngrënë.

6,14

Këta njerëz panë shenjën që bëri Jezusi, thanë: Kjo është me të vërtetë Profeti që duhet të vijë në botë.

6,15

Jezusi, duke e ditur se ata do të vijnë t’i marrin për ta bërë mbret, u tërhoq përsëri mbi malin, fill.

6,16

Kur u ngrys, dishepujt e tij zbritën drejt detit.

6,17

Duke u hyri në barkë dhe shkuan përtej detit, drejt Kapernaumit. Tashmë ishte errët dhe Jezusi ende nuk kishte ardhur ende.

6,18

Ajo një defekt i madh era dhe deti ishte i përafërt.

6,19

Duke vozitur rreth tre apo katër kilometra, panë Jezusin që po ecte mbi det dhe afrohet barkë. Dhe kishin frikë.

6,20

Por Jezusi u tha atyre:  » Jam unë; mos ki frikë!

6,21

Ata donin ta merrnin në barkë, dhe menjëherë barka u bregëzua në atë vend ku ishin drejtuar.

6,22

Turma që kishte mbetur në bregun tjetër të detit, pa se kishte vetëm një barkë atje, dhe se Jezusi nuk kishte hyrë në barkë me dishepujt e tij, por ata kishin shkuar vetëm .

6,23

Ditën tjetër, barka të tjera nga Tiberiada, iu afrua vendit ku kishin ngrënë bukë, pasi Zoti kishte falënderuar,

6,24

njerëz në turmë pa se as Jezusi as dishepujt e tij ishin atje, hipi edhe ajo nëpër barka dhe erdhi në Kapernaum duke kërkuar për Jezusin.

6.25

Dhe, kur ata e gjetën përtej detit i thanë:  » Mësues, kur erdhe këtu?

6,26

Jezusi u përgjigj atyre: Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them se ju më kërkoni jo pse patë shenja, por sepse keni ngrënë nga bukët dhe keni qenë të ngopur.

6,27

Mos punoni për ushqimin që prishet, por për atë që vazhdon jetë të përjetshme, të cilën Biri i njeriut do të ju jap; sepse është ai që Ati, Perëndia ka vënë vulën e tij.

6,28

Ata i thanë: Çfarë duhet të bëjmë për të bërë veprat e Perëndisë?

6,29

Jezusi u përgjigj atyre, puna e Perëndisë është që ju të besoni në atë që ai ka dërguar.

6,30

Çfarë shenjë jeni duke bërë, ata i tha atij, që ne ta shohim dhe ne besojmë se ju? Cilat janë u deri në?

6,31

Etërit tanë hëngrën manën në shkretëtirë, siç është shkruar:  » Ai u dha atyre bukë nga qielli për të ngrënë.

6,32

Jezusi u tha atyre:  » Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them juve, Moisiu nuk ju dha bukët nga qielli, por Ati im ju jep bukën e vërtetë nga qielli;

6,33

Sepse buka e Perëndisë është ai që zbret nga qielli dhe i jep jetë botës.

6,34

Ata i thanë: Zot, na jep gjithmonë atë bukë.

6,35

Jezusi u tha atyre: Unë jam buka e jetës. Ai që vjen tek unë kurrë nuk do uri dhe kush beson në mua kurrë nuk do të etje.

6,36

Por unë ju, ju më keni parë, por nuk besoni.

6,37

Gjithçka që më jep Ati do të vijë tek unë, dhe unë nuk do të dëboj kushdo që vjen tek unë;

6,38

Sepse unë kam zbritur nga qielli jo për të bërë vullnetin tim, por vullnetin e atij që më ka dërguar.

6,39

Tani vullnetin e atij që më ka dërguar është që unë të mos humbas asgjë nga të gjitha ato që ai më ka dhënë, por t’i ringjall në ditën e fundit.

6,40

Vullnetin e Atit tim është që kushdo që sheh Birin dhe beson në të, të ketë jetë të përjetshme; dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

6,41

Judenjtë, pra, murmurisnin për të, sepse kishte thënë: Unë jam buka që zbriti nga qielli.

6,42

Dhe ata thanë, a nuk është ky Jezusi, biri i Jozefit, të cilat ne e dimë babanë dhe nënën? Si mund ai të them tani, unë kam zbritur nga qielli?

6,43

Jezusi u përgjigj atyre, nuk murmurisni midis jush.

6,44

Askush nuk mund të vijë tek unë, po qe se Ati që më ka dërguar nuk e tërheq; dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

6,45

Ajo është shkruar tek profetët, Dhe ata të gjithë do të jenë të mësuar nga Perëndia. Prandaj ai që i dëgjon Atin dhe ka mësuar vjen tek unë.

6,46

Jo s’e ka parë ndonjë Atin, përveç atij që është nga Perëndia; ky e ka parë Atin.

6,47

Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them: Kush beson në mua ka jetë të përjetshme.

6,48

Unë jam buka e jetës.

6,49

Etërit tuaj hëngrën manën në shkretirë dhe vdiqën.

6,50

Kjo është buka që zbret nga qielli, që një mund të hajë e të mos vdesë.

6,51

Unë jam buka e gjallë që zbriti nga qielli. Nëse një ha nga kjo bukë do të jetojë përjetë; dhe buka që unë do të jap është mishi im, që unë do ta jap për jetën e botës.

6,52

Për këtë arsye, çifutët filluan të diskutojnë njeri me tjetrin duke thënë:  » Si mundet ky të na japë hamë mishin e tij?

6,53

Jezusi u tha atyre:  » Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them se, po të mos hani mishin e Birit të njeriut, dhe në qoftë se ju pini gjakun e tij, nuk keni jetën në veten tuaj.

6,54

Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetë të përjetshme; dhe unë do ta ringjall atë në ditën e fundit.

6,55

Sepse mishi im është me të vërtetë ushqim dhe gjaku im është me të vërtetë të pirë.

6,56

Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, mbetet në mua dhe unë në të.

6,57

Sikurse Ati i gjallë më ka dërguar dhe unë jetoj për shkak të Atit, ashtu edhe ai që më ha mua do të jetojë për shkak të mua.

6,58

Kjo është buka që zbriti nga qielli. Kjo nuk është si etërit tuaj hëngrën manën dhe vdiqën; kush ha këtë bukë do të jetojë përjetë.

6,59

Këto gjëra ai tha në sinagogë, duke mësuar në Kapernaum.

6,60

Shumë nga dishepujt e tij, kur e dëgjuan, thanë: Kjo fjalë është e vështirë; kush mund ta kuptojë?

6,61

Jezusi, duke e ditur në vetvete se dishepujt e vet po murmurisnin për këtë, u tha atyre: A do të marrë vepër?

6,62

Dhe në qoftë se ju shihni Birin e njeriut duke u ngjitur atje ku ishte më parë? …

6,63

Éshtë Fryma që jep jetë; mishi nuk vlen asgjë. Fjalët kam thënë ju them janë frymë dhe jetë.

6,64

Por janë disa midis jush që nuk besojnë. Për Jezusin e dinte që në fillim kush ishin ata që nuk besonin, dhe kush ishte ai që do ta tradhtonte;.

6,65

Dhe tha: Kjo është arsyeja pse ju thashë se askush nuk mund të vijë tek unë, nëse nuk i është dhënë atij nga Ati.

6,66

Që nga ai moment shumë nga dishepujt e vet u tërhoqën dhe nuk ecte më me të.

6,67

Atëherë Jezusi u tha të dymbëdhjetëve: nuk ju edhe ju të largoheni?

6,68

Simon Pjetri iu përgjigj:  » Zot, te kush të shkojmë? Ti ke fjalë jete të përjetshme.

6,69

Dhe ne kemi besuar dhe kemi njohur se ti je Krishti, Biri i Perëndisë.

6,70

Jezusi u përgjigj atyre: A nuk ju kam zgjedhur të dymbëdhjetët? E një prej jush është një djall?

6,71

Ai foli për Judë Iskariotit, birit të Simonit; sepse ishte ai që ishte për të tradhtuar, një nga të dymbëdhjetët.

John 7

7,1

Pas këtyre gjërave, Jezusi përshkoi Galilenë, sepse nuk donte të endej nëpër Jude, nga që Judenjtë kërkonin ta vrisnin.

7,2

Tani festa e Judenjve, ajo e Tabernakujve ishte afër.

7,3

Atëherë vëllezërit e tij i thanë:  » Nisu prej këndej dhe shko në Jude, që edhe dishepujt e tu t’i shohin veprat që ti bën.

7,4

Askush nuk është në fshehtësi, dhe ai vetë kërkon të jetë në qoftë se ju bëni këto gjëra, të tregojnë veten në botë.

7,5

Sepse edhe vëllezërit e tij nuk besonin në të.

7.6

Jezusi u tha atyre: Koha ime nuk ka ardhur ende; por koha juaj është gjithmonë gati.

7,7

Bota nuk mund t’ju urrejë juve, mua, ai e urren mua sepse unë dëshmoj për të se veprat e saj janë të mbrapshta.

7,8

Ju shkoni në këtë festë; për mua, unë shkoj lart, sepse koha ime ende nuk është bërë.

7,9

Pas duke thënë këtë, ai mbeti në Galile.

7.10

Kur vëllezërit e tij kishin shkuar në festival, ai gjithashtu u ngjit vetë, jo haptas, por fshehurazi.

7,11

Judenjtë kërkonin gjatë festës dhe thoshnin: ‘Ku është ai?

7,12

Nuk ishte shumë më gumëzhimë në mesin e njerëzve në lidhje. Disa thanë: Ky është një njeri i mirë. Të tjerë thoshnin: Jo, ai është mashtruese që turmat.

7,13

Askush, megjithatë, askush nuk fliste haptas për të, nga druajtja e Judenjve.

7,14

Nga mesi i festës, Jezusi u ngjit në tempull. Dhe mësonte.

7,15

Dhe Judenjtë mrrekulloheshin duke thënë:  » Si i ditka ky shkronjat, pa pasur studiuar?

7,16

Jezusi u përgjigj atyre: Doktrina ime nuk është imja, por e atij që më ka dërguar.

7,17

Nëse dikush dëshiron të bëjë vullnetin e tij, do ta njohë nëse kjo doktrinë vjen nga Perëndia apo që unë flas nga vetja ime.

7,18

Kush flet nga vetja e tij kërkon lavdinë e vet; por ai që kërkon lavdinë e tij që e ka dërguar, është i vërtetë, dhe nuk ka padrejtësi tek ai.

7,19

Moisiu bëri ai nuk ju ka dhënë ligjin? Dhe asnjë nga ju nuk e mban ligjin.Pse jeni duke u përpjekur për të vrarë mua?

7,20

Turma iu përgjigj:  » Ti ke një demon. Kush është ai që kërkon të të vrasë?

7,21

Jezusi u përgjigj atyre, unë bëra një vepër dhe ju të gjithë mrekulli.

7,22

Moisiu i dha rrethprerjen, jo se është nga Moisiu, por nga e patriarkëve-dhe ju e rrethpritni një njeri të shtunën.

7,23

Në qoftë se një njeri merr rrethprerjen të shtunën në mënyrë që ligji i Moisiut nuk mund të jetë i prishur, pse ju irritojë ju kundër meje sepse unë e bëri një njeri të tërë në e shtunë?

7,24

Mos gjykoni sipas pamjes së jashtme, por gjykoni sipas drejtësisë.

7,25

Disa banorë të Jeruzalemit tha: A nuk është ky ai që kërkojnë ta vrasin?

7,26

Dhe ja, ai po flet lirisht dhe nuk i thonë asgjë të! A është me të vërtetë krerët e di se ai është Krishti?

7,27

Por kjo, ne e dimë se ku është; por Krishti, kur të vijë, askush nuk do të dijë se ku është ai.

7,28

Dhe Jezusi i mësuar në tempull, thirri, Ju më njihni dhe e dini se ku unë jam! Nuk kam ardhur nga vetja, por ai që më ka dërguar është i vërtetë, dhe ju nuk e dini.

7,29

Unë e di; sepse jam nga ai dhe ai më dërgoi.

7,30

Prandaj ata kërkonin ta kapnin, por askush nuk vuri dorë mbi të, sepse ora e tij s’kishte ardhur akoma.

7,31

Shumë veta nga turma besuan në të dhe ata thanë: Kur Krishti vjen, a do të bëjë më shumë shenja se e ka bërë këtë?

7,32

Farisenjtë dëgjuan turmën duke pëshpëritur këto gjëra për të. Pastaj krerët e priftërinjve dhe farisenjtë dërguan roje për ta kapur.

7,33

Jezusi tha, unë jam me ju për një kohë të shkurtër, dhe pastaj unë po shkoj tek ai që më ka dërguar.

7,34

Ju do të më kërkoni dhe ju nuk do të më gjeni, ju nuk mund të vijë aty ku jam unë.

7,35

Prandaj Judenjtë thonin në mes tyre, Ku do të shkojë ky që ne nuk do ta gjejmë? A do ai ndër ata që janë shpërndarë midis Grekëve, dhe do të mësojë Grekët?

7,36

Çfarë deshi të thoshte kur tha:  » Ju më kërkoni dhe ju nuk do të më gjeni, ju nuk mund të vijë aty ku jam unë?

7,37

Në ditën e fundit, në ditën e madhe të festës, Jezusi u çua në këmbë dhe thirri duke Nëse dikush ka etje, le të vijë tek unë e të pijë.

7,38

Kushdo që beson në mua, lumenj uji të gjallë do të rrjedhin nga brenda, siç thotë Shkrimi.

7,39

Ai thotë për Frymën që ata duhet të marrin të cilët besuan në të; sepse Fryma nuk ishte dhënë ende, sepse Jezusi ende nuk ishte përlëvduar.

7,40

Njerëzit në turmë i dëgjoi këto fjalë, tha: Ky është Profeti.

7,41

Të tjerë thoshnin:  » Ky është Krishti. Dhe të tjerë thoshnin: A është kjo nga Galilea vjen Krishti?

7,42

Shkrimi e bën atë të mos them se ai është pasardhës i Davidit, dhe fshati i Betlehemit, ku jetonte Davidi, që Krishti duhet të vijë?

7,43

Kështu që nuk ishte, për shkak të tij, përçarje në turmë.

7,44

Disa prej tyre donin ta kapnin, por askush nuk vuri dorë mbi të.

7,45

Atëherë rojet u kthyen te krerët e priftërinjve dhe te farisenjtë. Dhe ata i thanë atyre: Pse nuk e solli atë?

7,46

Rojet u përgjigjen: Kurrë njeri folur si ai njeri.

7,47

Farisenjtë iu përgjigjën atyre: A jeni, gjithashtu, kanë qenë të mashtruar?

7,48

A do të ndonjë nga krerët ose nga farisenjtë besoi në të?

7,49

Por kjo turmë, që nuk e dinë ligjin, është e mallkuar!

7,50

Nikodemi, i cili erdhi te Jezusi natën, dhe i cili ishte njëri prej tyre tha:

7,51

A gjykoni ligji ynë ndonjë njeri, para se ta ketë dëgjuar dhe ta dijë atë që bëri?

7,52

Dhe ata i thanë:  » Mos je edhe ti nga Galilea? Konsideroni, dhe të shohim se nga Galilea nuk ka profet lind jashtë.

7,53

Dhe secili shkoi në shtëpinë e tij.

John 8

8,1

Jezusi shkoi në malin e Ullinjve.

8,2

Dhe herët në mëngjes u kthye përsëri në tempull dhe gjithë populli erdhi tek ai. Ai u ul dhe i mësonte.

8,3

Atëherë skribët dhe farisenjtë i prunë një grua kapur duke shkelur kurorën;

8,4

dhe e vendosur atë në mesin e njerëzve, ata thanë:  » Mësues, kjo grua është kapur në aktin e tradhtisë bashkëshortore.

8,5

Tani në ligj Moisiu na ka urdhëruar të gurit grave të tilla: Tani çfarë do të thoni?

8,6

Ata thanë se kjo për të vënë në provë, për ta akuzuar. Por Jezusi u përkul dhe shkruante me gisht në dhe.

8,7

Si ata vazhdonin ta pyesnin, ai u drejtua dhe i tha: kush është pa mëkat hedhur guri i parë kundër tij.

8.8

Dhe përkulur poshtë përsëri, ai shkruante në dhe.

8,9

Kur ata e dëgjuan këtë dhe të bindur nga ndërgjegjja, u larguan një nga një, duke filluar nga më të vjetrit të fundit; kështu Jezusi mbeti vetëm me atë grua në këmbë në mes.

8.10

Pastaj ngriti veten e tij, duke mos parë tjetër përveç gruas, Jezusi i tha: ‘O grua, ku janë ata që të paditnin? Jo ai dënoi?

8.11

Ajo tha, Jo, Zot. Dhe Jezusi tha, unë nuk të dënoj; shko dhe mos mëkato më.

8,12

Jezusi u foli atyre, duke thënë, Unë jam drita e botës; Kush më ndjek nuk do të ecë në errësirë, por do të ketë dritën e jetës.

8,13

Atëherë farisenjtë i thanë: ‘Ti dëshmon për vetveten; dëshmimi yt nuk është i vërtetë.

8,14

Jezusi u përgjigj atyre: Edhe pse dëshmoj për vetvete, dëshmimi im është i vërtetë, sepse unë e di nga kam ardhur e ku po shkoj; por ju nuk e dini se ku unë vij nga ose ku po shkoj.

8,15

Ju gjykoni sipas mishit; Unë nuk gjykoj asnjeri.

8,16

Dhe kur gjykoj, gjykimi im është i vërtetë, sepse unë nuk jam vetëm; por Ati që më ka dërguar është me mua.

8,17

Ajo është e shkruar në ligjin tuaj, se dëshmimi i dy njerëzve është i vërtetë;

8,18

Unë dëshmoj për vetvete dhe Ati që më ka dërguar dëshmon për mua.

8,19

Atëherë ata thanë:  » Ku është Ati yt? Jezusi u përgjigj:  » Ju nuk më njihni as mua, as Atin tim. Nëse ju e dinte mua, do të njihnit edhe Atin tim.

8,20

Jezusi tha këto gjëra, duke i mësuar në tempull, vendin ku është thesari ishte; dhe askush nuk e kapi, sepse ora e tij s’kishte ardhur akoma.

8,21

Jezusi u tha atyre: Unë po shkoj, dhe ju do të më kërkoni dhe do të vdisni në mëkatet tuaja; ju nuk mund të vijnë ku po shkoj.

8,22

Atëherë Judenjtë thanë: A do ai vriste ai vetë, pasi ai thotë se ju nuk mund të vini ku unë jam duke shkuar?

8,23

Dhe ai u tha atyre:  » Ju jeni nga këtu poshtë, Unë jam nga atje lart. Ju jeni prej kësaj bote; Unë nuk jam prej kësaj bote.

8,24

Kjo është arsyeja pse ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja; sepse në qoftë se ju nuk e besoj atë që unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja.

8,25

Kush jeni ju? ata i tha atij. Jezusi u përgjigj: Atë që unë ju them që nga fillimi.

8,26

Shumë gjëra kam për të thënë e për të gjykuar ty; por ai që më ka dërguar është i vërtetë, dhe atë që kam dëgjuar prej tij unë them botës.

8,27

Ata nuk e kuptuan se ai po u fliste atyre për Atin.

8,28

Atëherë Jezusi u tha atyre:  » Kur ta keni lartuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej vetvetes, por që do të them vetëm atë që Ati më ka mësuar.

8,29

Ai që më ka dërguar është me mua; Ai nuk ka lënë vetëm, sepse bëj vazhdimisht gjërat që i pëlqejnë atij.

8,30

Ndërsa ai fliste, shumë veta besuan në të.

8,31

Dhe ai u tha Judenjve që besuan në të, Nëse do të qëndroni në fjalën time, jeni me të vërtetë dishepujt e mi;

8,32

ju njihni të vërtetën dhe e vërteta do t’ju bëjë të lirë.

8,33

Ata iu përgjigjën:  » Ne jemi pasardhës të Abrahamit dhe s’kemi qenë kurrë sk-llevër; si do ju them, Ju do të bëheni të lirë?

8,34

Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them juve, Jezusi u përgjigj atyre, kushdo që bën mëkatin është skllav i mëkatit.

8,35

Dhe shërbëtori nuk rri përgjithmonë në shtëpi; biri mbetet përgjithmonë.

8,36

Pra, nëse Biri ju çliron, ju do të vërtetë të lirë.

8,37

Unë e di se jeni pasardhësit e Abrahamit; por ju kërkoni të më vrisni, sepse fjala ime nuk gjen vend në ju.

8,38

Unë them atë që kam parë tek Ati im; dhe ju, ju bëni atë që ju keni dëgjuar nga ati juaj.

8,39

Ata iu përgjigjën: ‘Ati ynë është Abrahami. Jezusi u tha atyre:  » Po të ishit bij të Abrahamit, do të bënit veprat e Abrahamit.

8,40

Por ju tani kërkoni të më vrisni mua, unë i cili i tha të vërtetën që kam dëgjuar nga Perëndia. Kjo, Abrahami nuk e ka bërë.

8,41

Ju bëni veprat e atit tuaj. Ata thanë: Ne nuk lindëm nga kurvërimi; ne kemi një Atë të Perëndisë.

8,42

Jezusi u tha atyre: Po të ishte Perëndia Ati juaj, ju do të më donit, sepse Perëndia është ai që kam dalë dhe kam ardhur; Unë nuk kam ardhur nga vetja, por ai më ka dërguar.

8,43

Pse ju nuk e kuptoni thënien time? Sepse ju nuk mund të dëgjoni fjalën time.

8,44

Ju jeni i ati juaj, djalli, dhe ju doni të bëni dëshirat e atit tuaj. Ai ishte vrasës që nga fillimi dhe nuk qëndroi në të vërtetën, sepse në të nuk ka të vërtetë. Kur thotë të rrema, flet nga vetvetja, sepse është gënjeshtar dhe ati i rrenës.

8,45

Dhe unë, sepse unë them të vërtetën, ju nuk më besoni.

8,46

Dhe cili nga ju bind mua e mëkatit? Nëse unë them të vërtetën, përse nuk më besoni?

8,47

Ai që është prej Perëndisë, i dëgjon fjalët e Perëndisë; ju nuk dëgjoni, se nuk jeni prej Perëndisë.

8,48

Judenjtë iu përgjigjën:: A nuk kemi të drejtë në duke thënë se ti je Samaritan dhe se ke një demon?

8,49

Jezusi u përgjigj: ‘Unë s’kam një demon; por nderoj Atin tim; ju përkundrazi më çnderoni.

8,50

Unë nuk kërkoj lavdinë time; ka kush e kërkon dhe gjykon.

8,51

Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them juve, se ai që zbaton fjalën time, nuk do të vdiste.

8,52

Tani Judenjtë i thanë: ne e dimë se ti ke një demon. Abrahami është i vdekur, dhe profetët, dhe ju them se ai që zbaton fjalën time, ai kurrë nuk do të vdiste.

8,53

Vallë je më i madh se ati ynë Abraham, i cili ka vdekur? Edhe profetët kanë vdekur. Kush mendoni pretendojnë të jenë?

8,54

Jezusi u përgjigj: Nëse unë e përlëvdoj veten, lavdia ime s’është asgjë.Ishte babai im ai që më përlëvdon, ju thonë se është Perëndia juaj

8,55

dhe ju nuk e dini. Për mua, unë e di; dhe në qoftë se unë u tha unë nuk e di unë do të jetë si ju, gënjeshtar. Por unë e njoh dhe e zbatoj fjalën e tij.

8,56

Abrahami, ati juaj, ngazëllohej në shpresën që të shihte ditën time; e pa dhe u gëzua.

8,57

Prandaj Judenjtë i thanë:  » Ti ende nuk je pesëdhjetë vjeç dhe e paske parë Abrahamin?

8,58

Jezusi u tha atyre:  » Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: para se të kishte lindur Abrahami, unë jam.

8,59

Atëherë ata morën gurë, që t’i hedhin kundër tij; por Jezusi u fsheh dhe doli nga tempulli.

John 9

9,1

Jezusi e pa në miratimin e një të verbër njeri nga lindja.

9,2

Dishepujt e tij e pyetën duke Mësues, kush ka mëkatuar, ai apo prindërit e tij, që ai ka lindur i verbër?

9,3

Jezusi u përgjigj: Nuk është se ai apo prindërit e tij mëkatuan; por se veprat e Perëndisë mund të shfaqet në të.

9,4

Unë kam nevojë për të bërë, sa është ditë, veprat e atij që më ka dërguar, vjen nata kur askush nuk mund të punojnë.

9,5

Derisa jam në botë, unë jam drita e botës.

9,6

Duke thënë këtë, pështyu përdhe, bëri baltë me pështymë. Pastaj ai aplikuar baltë mbi sytë e njeriut,

9.7

dhe i tha: Shko të lahesh veten në pellgun e Siloamit ‘(që do të thotë: dërguar). Ai shkoi dhe la dhe u kthye duke parë qartë.

9,8

Fqinjët e tij dhe ata që më parë e kishin parë një lypës, tha, A nuk është ky ai që rrinte ulur dhe lypte?

9.9

Disa thanë: Kjo është ajo. Të tjerë thanë: Jo, por ai është si ai. Dhe ai vetë tha: Unë jam.

9,10

Pastaj ata thanë:  » Si të janë hapur sytë?

9,11

Ai u përgjigj: Njeriu i quajtur Jezus, ka bërë baltë, m’i leu sytë dhe dhe më tha: « Shko tek Siloamit dhe lahu ». Unë shkova, u lava dhe unë e syve.

9,12

Ata i thanë: Ku është ai? Ai u përgjigj: Unë nuk e di.

9,13

Ata sollën në farisenjtë njeriun që kishte qenë i verbër.

9,14

Tani ajo ishte e shtunë kur Jezusi bëri baltën dhe ia hapi sytë.

9,15

Edhe një herë farisenjtë pyesnin përsëri si e fitoi dritën e syve. Dhe ai u tha atyre:  » Më vuri baltë mbi sy, dhe u lava dhe shoh.

9,16

Çfarë disa farisenj thanë: Ky njeri nuk është nga Perëndia, sepse nuk e respekton të shtunën. Të tjerë thoshnin: Si mund një mëkatar kryejë shenja të tilla?

9,17

Dhe kishte përçarje midis tyre. Ata i thanë: verbrin përsëri, Çfarë të thuash ti të tij, që t’i ka hapur sytë? Ai tha: Ai është një profet.

9,18

Judenjtë nuk besuan se ai kishte qenë i verbër dhe se kishte fituar dritën e syve, derisa thirrën prindërit.

9,19

Dhe i pyetën ata:  » A është ky djali juaj, që ju thoni se ka lindur i verbër?Si atëherë sheh tani?

9,20

Prindërit e tij u përgjigj: Ne e dimë se ky është djali ynë dhe ai ka lindur i verbër;

9,21

por se si sheh tani ose kush ia ka hapur sytë e tij, kjo është ajo që ne e dimë. Pyesni veten atij, ai është i moshës, ai do të flasim për atë që ka të bëjë me atë.

9,22

Prindërit e tij e tha këtë sepse kishin frikë nga Judenjtë; për Judenjtë kishin vendosur që, nëse dikush do ta rrëfente Jezusin si Krishti, ai do të ishte përjashtohej nga sinagoga.

9,23

Prandaj thanë prindërit e tij, Ai është i moshës, pyesni veten.

9,24

Farisenjtë ata e thirrën përsëri njeriun që kishte qenë i verbër dhe i thanë:  » Jepi lavdi Perëndisë; ne e dimë se ai njeri është mëkatar  ».

9,25

Ai u përgjigj: Nëse ai është mëkatar, nuk e di; një gjë që unë di është se unë isha i verbër dhe tani shoh.

9,26

Ata i thanë: Çfarë bëri ai? Si t’i ka hapur sytë?

9,27

Ai u përgjigj: Unë kam thënë, dhe ju nuk më dëgjuat; pse do të dëgjoni përsëri? A doni të bëhen dishepuj të tij?

9,28

Ata e fyen dhe thanë:  » Ti je dishepull i tij; na, ne jemi dishepuj të Moisiut.

9,29

Ne e dimë se Perëndia i foli Moisiut; por ky njeri, ne nuk e dimë se nga ku ai është.

9,30

Njeriu u përgjigj: Është e mahnitshme se ju e dini ku është ai; dhe ende ai hapi sytë e mi.

9,31

Ne e dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët; por nëse dikush është i druajtshëm dhe bën vullnetin e tij, ai atë e dëgjon.

9,32

Asnjëherë s’ka qenë e dëgjuar që dikush t’ia ketë hapur sytë e një njeriu të linduri të verbër.

9,33

Nëse ai të mos ishte ky nga Perëndia, ai do të mund të bënte asgjë.

9,34

Ata iu përgjigjën:  » Ti ke lindur i tëri në mëkate e të na mësosh? Dhe e nxorën jashtë.

9,35

Jezusi e mori vesh se e nxorën jashtë; dhe, pasi e takoi atë, ai tha: A beson ti në Birin e Perëndisë?

9,36

Ai u përgjigj dhe kush është ai, Zot, që unë të besoj në të?

9,37

Ju e pa, i tha atij, dhe ai që flet për ju, është e tij.

9,38

Dhe ai tha, Zot, unë besoj. Dhe e adhuroi.

9,39

Jezusi tha: Unë kam ardhur në këtë botë për një gjyq, që ata që nuk shohin të shohin dhe ata që shohin të verbohen.

9,40

Disa farisenjtë që ishin me të i dëgjuan këto gjëra, i tha: Ne, gjithashtu, janë të verbër?

9,41

Jezusi u përgjigj atyre: Po të ishit të verbër, nuk do të kishit asnjë mëkat.Por tani thoni: Ne e shohim. Kjo është arsyeja pse mëkati juaj mbetet.

John 10

10,1

Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, është vjedhës dhe kusar.

10,2

Por ai që hyn nëpër derë është bariu i deleve.

10,3

Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij; ai e quan me emër delet që i përkasin atij, dhe ai i prin jashtë.

10,4

Kur i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre, dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.

10,5

Ata ndjekin një të huaj; por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin zërin e të huajve.

10.6

Jezusi u tha atyre këtë shëmbëlltyrë, por ata nuk e kuptojnë se çfarë ai ishte duke folur me ta.

10.7

Jezusi u tha atyre:  » Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: unë jam dera e deleve.

10,8

Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.

10.9

Unë jam dera. Kushdo që hyn nëpërmjet meje do të jetë i shpëtuar; do të shkoj në dhe jashtë, dhe do të gjejë kullotë.

10,10

Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur dhe të vrarë dhe shkatërruar; Unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.

10,11

Unë jam bariu i mirë. Bariu i mirë jep jetën e vet për delet.

10,12

Por rrogëtari, që nuk është bari, i cili nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.

10,13

Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t’ia dijë për delet e zhvilluar. Unë jam bariu i mirë.

10,14

Unë e di mi dhe mi mua e di,

10,15

siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin; dhe unë jap jetën time për delet e mia.

10,16

Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; këto, duhet t’i sjell dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari.

10,17

Ati më do, sepse unë e lë jetën time, për të marrë atë përsëri.

10,18

Askush nuk e merr larg nga unë, por e lë nga vetja; Unë kam pushtet ta lë e, dhe unë kam pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im  ».

10,19

Nuk ishte përsëri për shkak të këtyre fjalëve ndarjes mes hebrenjve.

10,20

Disa prej tyre thanë:  » Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?

10,21

Të tjerë thoshnin:  » Këto nuk janë fjalë të një demon; A mundet një demon t’ua hap sytë të verbërve?

10,22

Jerusalem festa e Kushtimit. Ishte dimër.

10,23

Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.

10,24

Hebrenjtë të rrumbullakët rreth tij, dhe i thanë:  » Deri kur ti të na bëjnë të dyshoj? Nëse ti je Krishti, na e thuaj haptas  ».

10,25

Jezusi u përgjigj atyre: Unë jua kam thënë, dhe ju nuk besoni. Veprat që bëj në emër të Atit tim dëshmojnë për mua.

10,26

Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia.

10,27

Delet e mia e dëgjojnë zërin tim; Unë njoh dhe ato më ndjekin.

10,28

Unë u jap atyre jetën e përjetshme; dhe ata kurrë nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t’i rrëmbejë nga dora ime.

10,29

Ati im, që m’i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit tim.

Dhjetë tridhjetë

Unë dhe Ati jemi një.

10,31

Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta vrarë me gurë.

10,32

Jezusi tha: Unë Ju tregova shumë vepra të mira nga Ati im; për të cilat ju guri mua?

10,33

Judenjtë u përgjigjën duke thënë:  » Për një të mirë pune ne gur ty jo, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi.

10,34

Jezusi u përgjigj atyre: A nuk është shkruar në ligjin tuaj: Unë thashë: Ju jeni perëndi?

10,35

Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë, dhe Shkrimi nuk mund të thyhet;

10,36

që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, ju thoni: Ju blasfemojDhe kjo sepse ka thënë: Unë jam Biri i Perëndisë.

10,37

Nëse unë nuk bëj veprat e Atit tim, besoj jo mua.

10,38

Por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën veprave, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në Atin.

10,39

Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.

10,40

Jezusi shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku Gjoni pagëzonte në fillim. Dhe mbeti aty.

10,41

Shumë njerëz erdhën tek ai dhe i tha:  » Gjoni vërtet nuk bëri asnjë mrekulli; por gjithçka Gjoni tha për këtë njeri ishte i vërtetë.

10,42

Dhe në atë vend shumë veta besuan në të.

John 11

11,1

Nuk ishte një njeri i sëmurë, Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.

11,2

Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj, dhe ajo ishte vëllai i saj Llazari, ishte i sëmurë.

11.3

Motrat i dërguan fjalë Jezusit:  » Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë.

11.4

Pas dëgjimit këtë, Jezusi tha: Kjo sëmundje nuk është për vdekje; por kjo është për lavdinë e Perëndisë, që Biri i Perëndisë të mund të përlëvdohet në këtë mënyrë.

11,5

Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.

11.6

Kur, pra, ai dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte ai,

11.7

dhe pastaj ai u tha dishepujve të vet: Le të shkojmë në Jude.

11.8

Dishepujt i thanë:  » Mësues, Judenjtë i kërkuan vonë për ju guri, dhe po shkon përsëri atje?

11.9

Jezusi u përgjigj: A janë ka atje nuk dymbëdhjetë orë në ditë? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote;

11,10

Por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të  ».

11,11

Pas kësaj, ai u tha atyre, Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi; por unë do të zgjoheni atë.

11,12

Dishepujt i thanë:  » Zot, nëse ai fle, ai do të shërohet.

11,13

Jezusi foli për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se ai do të thoshte gjumë natyral.

11,14

Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: Llazari ka vdekur.

11,15

Dhe për shkak të ju, që ju të besoni, unë jam i kënaqur unë nuk isha atje. Por vijnë tek ai.

11,16

Çfarë Thomai i quajtur Binjaku, u tha dishepujve të tij të tjerë, Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të.

11,17

Jezusi erdhi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.

11,18

Betania ishte afër Jeruzalemit, rreth pesëmbëdhjetë stade,

11,19

shumë hebrenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.

11,20

Kur Marta mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara, ndërsa Maria qëndroi në shtëpi.

11,21

Marta i tha Jezusit:  » Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur.

11,22

Por edhe tani e di se çdo gjë që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të të jap.

11,23

Jezusi i tha asaj: Yt vëlla do të ringjallet.

11,24

Unë e di Marta i tha atij, ai do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit.

11,25

Jezusi tha: Unë jam ringjallja dhe jeta. Ai që beson në mua do të jetojë, edhe pse ai vdes;

11,26

dhe ai që jeton e beson në mua kurrë nuk do të vdesin. A e beson këtë?

11,27

Ajo i tha atij: Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë.

11,28

Duke thënë këtë, ajo shkoi larg. Pastaj ajo fshehurazi e quajti Marinë, motrën e saj, duke thënë: Mësues është këtu, dhe ai ju pyet.

11,29

Sapo e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.

Njëmbëdhjetë tridhjetë

Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.

11,31

Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, që ka për të marrë deri shpejt dhe doli, e ndoqën, duke thënë se ajo po shkon te varri për të qarë aty.

11,32

Kur Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë dhe tha: ‘O Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur.

11,33

Jezusi e pa duke qarë e saj, dhe Judenjtë që kishin ardhur me të, u psherëtiu në frymë dhe u trondit.

11,34

Dhe tha: Ku e keni vënë?  » Zot, ata u përgjigjën, të vijnë dhe të shohin.

11,35

Jezusi qau.

11,36

Çifutët, Ja se si ai e dashuroi.

11,37

Dhe disa nga ata thanë: Ai që i ka hapur sytë të verbërve, nuk mund të jetë gjithashtu tepër që ky të mos vdiste?

11,38

Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri. Kjo ishte një shpellë, dhe një gur të hedhur mbi të.

11,39

Jezusi tha: Hiqni gurin. Marta, motra e të vdekurit, i tha: Zot, ai tashmë e ndjen, sepse ka katër ditë që është atje.

11,40

Jezusi i tha:  » A nuk po ju them se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?

11,41

Pra, ata e hoqën gurin. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: ‘O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.

11,42

Për mua, unë e dija se ti gjithnjë më dëgjon; por fola për shkak të njerëzve të pranishëm këtu, që të besojnë se ti më ke dërguar.

11,43

Duke thënë këto, thirri me zë të lartë: Llazar, eja jashtë!

11,44

Dhe vdekuri doli, lidhur duar dhe këmbë me rripa, dhe me fytyrën të mbështjellë me një leckë. Jezusi u tha atyre:  » Zgjidheni dhe lëreni të shkojë.

11,45

Shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe e panë atë që bëri Jezusi, besuan në të.

11,46

Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.

11,47

Pastaj krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: Çfarë duhet të bëjmë? Për këtë njeri po bën shumë shenja.

11,48

Po ta lëmë, të gjithë do të besojnë në të, dhe do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë.

11,49

Njëri nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: Ju nuk kuptoni asgjë;

11,50

As nuk e konceptoni se është në ju që vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe se mos humbasë gjithë kombi.

11,51

Por ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin.

11,52

Dhe kjo nuk ishte vetëm për kombin, ajo ishte gjithashtu për të mbledhur në një, bijtë e shpërndara të Perëndisë.

11,53

Që nga ajo ditë, ata vendosën të vrisnin.

11,54

Kjo është arsyeja pse Jezusi bëri më haptasi midis Judenjve; por ka dalë në pension në një krahinë afër shkretëtirës, ​​në një qytet të quajtur Efraim, Ai qëndroi atje me dishepujt e tij.

11,55

Pashka e Judenjve ishte afër. Dhe shumë njerëz në vendin u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.

11,56

Ata po kërkonin, pra, Jezusin dhe i tha njëri-tjetrin në tempull, Çfarë mendoni ju? A nuk vijnë në parti?

11,57

Tani krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që në qoftë se dikush e dinte se ku ishte ai, ai duhet të raportojë atë, që ata të mund të kapnin.

John 12

12,1

Gjashtë ditë përpara Pashkës, erdhii në Betani, ku banonte Llazari, të cilin Jezusi e ngjalli prej së vdekurish.

12,2

Dhe aty i shtruan një darkë: Marta shërbente dhe Llazari ishte një nga ata që ishin në tryezë bashkë me të.

12,3

Maria mori një liber vaj erëkëndshëm prej nard të vërtetë, shumë të kushtueshëm, vajosi me të këmbët e Jezusit dhe i fshiu këmbët e tij me flokët e saj; dhe shtëpia u mbush me erën e këtij vaji.

12,4

Një nga dishepujt e tij, Juda Iskarioti, birit të Simonit, të cilat duhet të tradhtonte, tha:

12,5

Pse nuk e kemi shitur tre parfum njëqind denarë dhe t’u jepej fitimi të varfërve?

12.6

Kjo tha ai, jo se kujdesej për të varfrit, por sepse ishte vjedhës dhe, duke pasur qesen, mbante ç’shtinin atje.

12,7

Por Jezusi tha: Le ta mbajë atë për ditën e varrimit tim.

12,8

Ju gjithmonë keni të varfërit me ju, por ju nuk më keni gjithmonë.

12,9

Një turmë e madhe Judenjsh mori vesh se Jezusi ishte në Betani; dhe erdhi jo vetëm për shkak të tij por edhe për të parë Llazarin, te cilin ai e kishte ngjallur prej së vdekurish.

12,10

Krerët e priftërinjve u këshillua për të vrarë Llazarin tepër,

12,11

sepse shumë nga Judenjtë u larguan prej tyre për shkak të tij, dhe besonin në Jezusin.

12,12

Njerëzit shumë ditë tjetër që kishin ardhur në festë dëgjoi se Jezusi po vinte në Jeruzalem,

12,13

mori degë palme dhe doli për ta takuar, duke thirrur Hosana! Bekuar ai që vjen në emër të Zotit, mbreti i Izraelit!

12,14

Jezusi gjeti një kërriç dhe u ul mbi të, siç është shkruar:

12,15

Mos ki frikë, bijë e Sionit; Ja, mbreti yt po vjen duke kalëruar mbi një kërriç gomareje!  ».

12,16

Dishepujt e tij nuk i kuptojnë këto gjëra në së pari; po, kur Jezusi ishte përlëvduar, atëherë u kujtuan se këto gjëra ishin shkruar për të, dhe që i kishin bërë këto gjëra për të.

12,17

Të gjithë ata që ishin me të, kur ai thirrur jashtë Llazarin nga varri dhe u ngrit prej së vdekuri, jepte dëshmi;

12,18

dhe turma i dolën përpara, sepse kishte dëgjuar se ai kishte bërë këtë shenjë.

12,19

Prandaj farisenjtë i thanë njëri-tjetrit: E shihni ju nuk do të fitojë; ja, bota shkon pas tij.

12,20

Disa grekët në mesin e atyre që u ngjit për të adhuruar gjatë festës:

12,21

iu afruan Filipit, që ishte nga Betsaida e Galilesë, dhe iu lutën duke thënë:  » Zot, duam të shohim Jezusin  ».

12,22

Filipi shkoi e ia tha Andreas dhe Andrea dhe Filipi ia thanë Jezusit.

12,23

Jezusi tha: Ka ardhur koha për Birit të njeriut për të përlëvdohet.

12,24

Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them: Nëse kokrra e grurit e rënë në dhe nuk vdes, ajo mbetet e vetme; por, po të vdesë, jep shumë fryt.

12,25

Ai që e do jetën e vet, do ta humbasë; dhe kush e urren jetën e vet në këtë botë, do ta ruajë për jetën e përjetshme.

12,26

Kushdo që shërben mua duhet të më ndjekësh; dhe ku jam unë, atje do të jetë shërbëtori im. Në qoftë se dikush më shërben, Ati do ta nderojë.

12,27

Tani është shpirti im është i tronditur. Dhe çfarë të them:? … Atë, më shpëto nga kjo orë? … Por kjo është arsyeja pse kam ardhur në këtë orë.

12,28

O Atë, përlëvdo emrin tënd! Dhe një zë erdhi nga qielli: ‘E kam përlëvduar dhe do ta përlëvdoj akoma.

12,29

Turma që ishte aty dhe e dëgjoi zërin, thoshte se qe një bubullimë. Të tjerë thoshnin: Një engjëll i foli atij.

12,30

Jezusi tha: Nuk është për shkakun tim se ky zë është dëgjuar; kjo është për shkak të ju.

12,31

Tani është gjykimi i kësaj bote; tani princi i kësaj bote do të hidhet jashtë.

12,32

Dhe unë, kur të jem ngritur lart nga toka, do t’i tërheq të gjithë tek unë.

12,33

Ndërsa ai fliste, tha ai, të treguar nga ç’lloj vdekje duhet të vdiste. –

1 2 3 4

Turma iu përgjigj:  » Ne kemi dëgjuar nga ligji se Krishti mbetet përjetë;si mund të thuash ti atëherë, duhet Biri i njeriut të ngrihet lart? Kush është ky Bir i njeriut?

12,35

Jezusi u tha atyre: dritë vetëm një kohë pak në ju. Ecni gjersa keni dritë, që të mos errësira vijë mbi ju, sepse ai që ecën në errësirë ​​nuk di se ku shkon  ».

12,36

Gjersa keni dritë, besoni në dritë, që të bëheni bij të dritës. Jezusi tha këto gjëra, pastaj ai shkoi dhe u fsheh prej tyre.

12,37

Pavarësisht kaq shumë mrekulli kishte bërë, në praninë e tyre, ata nuk besonin në të,

12,38

Që të përmbushej fjala që Isaia foli profeti, Zot, kush i ka besuar predikimit tonë? Dhe kujt i ka krahu i Zotit ai është zbuluar?

12,39

Prandaj ata nuk mund të besonin, sepse Isaia gjithashtu tha:

12,40

Ai i ka verbuar sytë e tyre; dhe i ka ngurtësuar zemrat e tyre, që të mos shohin me sy dhe të mos kuptojnë me zemër, të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.

12,41

Këto gjëra tha Isaia, kur e pa lavdinë e tij dhe foli për të.

12,42

Megjithatë, edhe midis krerëve, shumë besuan në të; por për shkak të farisenjve, nuk e rrëfenin, për të mos qenë të përjashtuar nga sinagoga.

12,43

Sepse donin lavdinë e njerëzve më tepër, se lavdinë e Perëndisë.

12,44

Por Jezusi thirri dhe tha: ‘Kush beson në mua, nuk beson në mua, por në atë që më ka dërguar,

12,45

dhe ai që sheh mua, sheh atë që më ka dërguar.

12,46

Unë kam ardhur si drita për botën, që kushdo që beson në mua të mos mbetet në errësirë.

12,47

Nëse dikush dëgjon fjalët e mia dhe nuk beson, kjo nuk gjykoj atë është;sepse unë nuk erdha për të gjykuar botën, por ta shpëtoj botën.

12,48

Kush më hedh poshtë dhe nuk i pranon fjalët e mia, ka një gjykatës; fjala që kam shpallur, që do ta gjykojë në ditën e fundit.

12,49

Sepse unë nuk kam folur nga vetja ime; por Ati që më ka dërguar më ka urdhëruar veten e tij që unë kam për të thënë dhe të reklamuar.

12,50

Dhe unë e di se urdhërimi i tij është jetë e përjetshme. Kjo është arsyeja pse gjërat i them unë them si Ati më ka treguar.

John 13

13,1

Përpara festës së Pashkës, Jezusi, duke e ditur se ora e tij kishte ardhur për të kalojë nga kjo botë tek Ati, duke i dashur të vetët që ishin në botë, vendos të shënonin të dashurisë së tij për ta.

13,2

Gjatë darkës, mbasi djalli i kishte shtënë në zemër Judë Iskariotit, birit të Simonit, ta tradhtonte,

13,3

Jezusi e dinte se Ati i kishte dhënë gjithçka në duar, ai kishte dalë nga Perëndia dhe te Perëndia po,

13.4

u rrit nga tabela, hoqi rrobat e tij, mori një peshqir dhe u ngjesh.

13,5

Mbasi hodhi ujë në një legen, filloi të lante këmbët e dishepujve dhe t’ua fshijnte me peshqirin, me të cilën ai ishte ngjeshur.

13.6

Ai erdhi te Simon Pjetri; dhe Pjetri tha: ‘Zot, a lash këmbët mua?

13,7

Jezusi iu përgjigj: ‘Çfarë të bëj unë ti nuk e di tani, por do ta kuptosh mbas.

13.8

Pjetri tha: Jo, Ju kurrë nuk do të m’i lash këmbët. Jezusi u përgjigj:  » Po nuk të lava, ti nuk ke as pjesë me mua.

13,9

Simon Pjetri i tha:  » Zot, jo vetëm këmbët, por edhe duart dhe kokën.

13,10

Jezusi tha: Ai që është i larë, s’ka nevojë veçse të lajë këmbët, por është i pastër; dhe ju jeni të pastër, por jo të gjithë.

13,11

Sepse ai e dinte se kush do ta tradhtonte; kështu që ai tha: Nuk jeni të gjithë të pastër.

13,12

Mbasi ua lau këmbët, mori rrobat e tij, dhe ishte vendosur poshtë përsëri, dhe u tha atyre, e dini ju atë që kam bërë për ju?

13,13

Ju më quani Mësues dhe Zot; dhe mirë thoni, sepse jam.

13,14

Pra, nëse unë kam larë këmbët, unë, Zoti dhe Mësuesi, ju duhet gjithashtu të lani këmbët tuaja me njëri-tjetrin;

13,15

Sepse unë ju kam dhënë shëmbullin që ashtu siç kam bërë unë për ju.

13,16

Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them: Shërbëtori nuk është më i madh se padroni i tij, as i dërguari më i madh se ai që e ka dërguar.

13,17

Nëse ju e dini këto gjëra, ju jeni i bekuar nëse do t’i bëni.

13,18

Kjo nuk është e të gjithë ju që unë të flas; Unë e di që unë kam zgjedhur.Por që Shkrimi duhet të përmbushet, Ai që ha bukën me mua, ka ngritur thembrën kundër meje.

13,19

Tani unë po ju them para se të ndodhë, që, kur të ndodhë, të besoni se unë jam.

13,20

Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Kush pranon atë që dërgoj unë, më pranon mua; dhe kush më pranon mua, pranon atë që më ka dërguar.

13,21

Duke thënë këtë, Jezusi, u trondit në frymë, dhe ai tha në mënyrë specifike, të vërtetë, në të vërtetë po ju them se një nga ju do të më tradhtojë  ».

13,22

Atëherë dishepujt u panë njëri me tjetrin, dyshues të cilin ai foli.

13,23

Një nga dishepujt e tij, të cilin Jezusi e donte, ishte mbështetur mbi kraharorin e Jezusit.

13,24

Simon Pjetri i bëri shenjë të pyeste kush ishte kë po fliste.

13,25

Dhe ky dishepull, duke u përkulur mbi kraharorin e Jezusit, i thanë: Zot, kush është?

13,26

Jezusi u përgjigj: Éshtë ai të cilit do t’i jap copë rrëmbyer. Dhe e ngjeu kafshatën e ia dha Judë Iskariotit, birit të Simonit.

13,27

Sapo kafshatës, Satani hyri në të. Jezusi i tha:  » që bën ti, bëje shpejt.

13,28

Por asnjë nga ata në tryezë mori vesh pse ai e tha këtë

13,29

Për disa prej tyre mendonin, duke qenë se Juda e mbante qesen, Jezusi i tha atij: Bli gjërat që na duhen për festën, ose që t’u jepte diçka të varfërve.

13,30

Ai pastaj pasi e mori kafshatën dhe doli menjëherë. Ishte natë.

13,31

Kur doli ai, Jezusi tha:  » Tani Biri i njeriut është përlëvduar dhe Perëndia është përlëvduar në të.

13,32

Në qoftë se Perëndia është përlëvduar në të, Perëndia do ta përlëvdojë edhe në vetvete dhe ta lëvdojnë atë.

13,33

Djemtë e mi, unë jam për një kohë të shkurtër më gjatë me ju. Ju do të më kërkoni; dhe siç u kam thënë Judenjve, ju nuk mund të vini ku po shkoj, unë po ju them edhe tani.

13,34

Unë ju jap një urdhërim të ri: ta doni njëri-tjetrin; si unë ju kam dashur, gjithashtu, duan njëri-tjetrin.

13,35

Prej kësaj do t’ju njohin të gjithë që jeni dishepujt e mi, nëse keni dashuri për njëri-tjetrin.

13,36

Simon Pjetri i tha:  » Zot, ku po shkon? Jezusi tha: Ju nuk mund të më ndjekësh tani ku po shkoj, por ju do të pasojnë më vonë.

13,37

Zoti i tha Peter, pse nuk mund të të ndjek ty tani? Unë do të jap jetën time për ju.

13,38

Jezusi u përgjigj, ta japësh jetën tënde për mua? Në të vërtetë, në të vërtetë po të them: gjeli nuk do të këndojë, para se ti të më kesh mohuar tri herë.

John 14

14,1

Le të mos zemra juaj mos u trondittë. Besoni në Perëndi dhe besoni edhe në mua.

14,2

Ka shumë banesa në shtëpinë e Atit tim. Nëse kjo nuk është kështu, unë do t’ju thoja. Unë po shkoj t’ju përgatis një vend për ju.

14,3

Dhe kur të shkoj në, dhe unë shkoj dhe përgatis një vend për ju, unë do të kthehem dhe do t’ju marr pranë meje, që aty ku jam unë të jeni edhe ju.

14.4

Ti e di se ku unë jam duke shkuar, dhe ju e dini rrugën.

14.5

Thomai i tha:  » Zot, ne nuk e dimë se ku po shkon; si mund ta njohim udhën?

14,6

Jezusi tha Unë jam udha, e vërteta dhe jeta. Askush nuk vjen tek Ati përveçse nëpërmjet meje.

14.7

Nëse ju e dinte mua, do të njihnit edhe Atin tim. Dhe nga tani e njihni dhe e keni parë atë.

14,8

Filipi i tha, Zot, na e trego Atin, dhe na mjafton.

14,9

Jezusi tha se Ai ishte aq i gjatë që unë jam me ju dhe ti nuk më ke njohur akoma, o Filip? Kushdo që e ka parë mua, ka parë Atin; si mund të thuash ti atëherë, Na e trego Atin?

14,10

A nuk beson se unë jam në Atin dhe se Ati është në mua? Fjalët që po ju them unë nuk i them nga vetja; dhe Ati që qëndron në mua, ai i bën veprat.

14,11

Më besoni, unë jam në Atin dhe Ati është në mua; tjetër besoj shkak të vet veprave.

14,12

Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: kush beson në mua do të bëjë veprat që kam bërë, dhe ai do të bëjë edhe më të madh, sepse unë po shkoj tek Ati;

14,13

dhe çfarëdo të kërkoni në emrin tim, unë do ta bëj, që Ati të përlëvdohet në Birin.

14,14

Nëse ju kërkoni diçka në emrin tim, unë do të.

14,15

Nëse më doni, zbatoni urdhërimet e mia.

14,16

Dhe unë do t’i lutem Atit dhe ai do t’ju japë një Ngushëllues tjetër, që do të qëndrojë përgjithmonë me ju,

14,17

Frymën e së Vërtetës, që bota nuk mund ta marrë, sepse nuk e sheh dhe nuk e njeh atë; Por ju e njihni, sepse qëndron me ju dhe do të jetë në ju.

14,18

Unë nuk do t’ju lë bonjakë, do të kthehem te ju.

14,19

Edhe pak kohë dhe bota shohë më; por ju më shihni; sepse unë jetoj, edhe ju do të jetoni.

14,20

Atë ditë ju do të dini se unë jam në Atin tim, dhe do të në mua dhe unë në ju.

14,21

Kush ka urdhërimet e mia dhe i zbaton, është ai që më do; dhe ai që e do mua, do ta dojë Ati im, unë do ta dua dhe do ta manifestojë veten në të.

14,22

Nuk Juda Iskarioti, i tha atij: Zot, si ajo që ti do të manifestuar veten për ne, dhe jo botës?

14,23

Jezusi iu përgjigj:  » Nëse ndokush më do, do ta zbatojë fjalën time; edhe Ati im do ta dojë Ne do të vijmë tek ai dhe do të bëjmë banesën tek ai.

14,24

Kush nuk më do, nuk i zbaton fjalët e mia. Dhe fjala që po dëgjoni nuk është imja, por e Atit që më ka dërguar.

14,25

Unë kam thënë këto gjëra, ndërsa unë jam ende me ty.

14,26

Por Ngushëlluesi, Fryma e Shenjtë, që Ati do ta dërgojë në emrin tim, do t’ju mësojë çdo gjë dhe do t’ju kujtojë të gjitha unë ju.

14,27

Unë ju lë paqen, paqen time: unë po ju jap. Unë nuk jap ty si e jep bota.Le Zemra juaj mos u trondittë dhe mos u frikësoftë.

14,28

Ju keni dëgjuar se si ju thashë, unë po shkoj dhe do të kthehem te ju. Po të më donit, do të gëzohen që unë jam duke shkuar tek Ati; sepse Ati është më i madh se unë jam.

14,29

Dhe jua kam thënë tani, para se të ndodhë, që kur të ndodhë, të besoni.

14,30

Unë nuk do të flas më gjatë me ju; sepse të vjen princi i kësaj botë. Ajo nuk ka asgjë në mua;

14,31

Por kjo ndodh që bota ta njohë se unë e dua Atin dhe se unë të veprojë sipas radhës që Ati më dha, Çohuni, ikim prej këndej.

John 15

15,1

Unë jam hardhia e vërtetë dhe Ati im është kopshtar.

15,2

Çdo shermend në mua që nuk mban asnjë fryt, Ai e heq; kurse çdo shermend që jep fryt ai e krasit që të japë edhe më shumë fryt.

15.3

Ju tashmë jeni të pastër për shkak të fjalës që ju kumtova ju.

15,4

Qëndroni në mua dhe unë në ju. Sikurse shermendi nuk mund të japë fryt vetë po qe se nuk qëndron në hardhi, ashtu as, nëse nuk qëndroni në mua.

15.5

Unë jam hardhia, ju jeni shermendet. Kushdo që mbetet në mua dhe unë në të, jep shumë fryt, sepse pa mua nuk mund të bëni asgjë.

15.6

Nëse një njeri nuk qëndron në mua, hidhet jashtë si shermendi dhe thahet; dhe i mbledhin, i hedhin në zjarr dhe digjen.

15,7

Në qoftë se qëndroni në mua dhe fjalët e mia qëndrojnë në ju, kërkoni çfarë të doni, dhe kjo do të jetë juaji.

15.8

Nëse ju jepni shumë fryt, ajo është përlëvduar Ati im, që jeni dishepujt e mi.

15,9

Sikurse Ati më ka dashur mua, ashtu edhe unë ju kam dashur juve.Qëndroni në dashurinë time.

15,10

Po të zbatoni urdhërimet e mia, do të qëndroni në dashurinë time, sikurse unë i zbatova urdhërimet e Atit tim dhe qëndroj në dashurinë e tij.

15,11

Unë i thashë ju këtë në mënyrë që gëzimi im të qëndrojë në ju dhe gëzimi juaj të jetë i plotë.

15,12

Ky është urdhërimi im: ta doni njëri-tjetrin sikurse unë ju kam dashur juve.

15,13

Nuk ka dashuri më të madhe se sa të japë jetën e vet për miqtë e tij.

15,14

Ju jeni miqtë e mi, nëse bëni gjërat që unë ju urdhëroj.

15,15

Unë nuk ju quaj më shërbëtorë, sepse shërbëtori nuk e di ç’bën i zoti;por unë ju kam quajtur miq, sepse unë kam bërë të njohur për ju çdo gjë që kam dëgjuar nga Ati im.

15,16

Kjo nuk është se ju që më ka zgjedhur; por unë ju kam zgjedhur juve, dhe t’ju shuguruar, që ju duhet të shkoni dhe të jepni fryt, dhe fryti juaj të jetë i qëndrueshëm, që, çfarëdo gjë që t’i kërkoni Atit në emrin tim, ai t’jua japë.

15,17

Unë ju urdhëroj, për ta dashur njëri-tjetrin.

15,18

Nëse bota ju urren, ta dini se më ka urryer mua para jush.

15,19

Po të ishit nga bota, bota do të donte të vetët; por sepse nuk jeni nga bota, por unë ju kam zgjedhur nga bota, prandaj bota ju urren.

15,20

Kujtoni fjalën që ju thashë: Shërbëtori nuk është më i madh se padroni i tij. Nëse më kanë përndjekur mua, do t’ju përndjekin; nëse kanë zbatuar fjalën time, do të zbatojnë edhe tuajën.

15,21

Por ata do të bëjnë të gjitha këto gjëra për shkak të emrit tim, sepse nuk e njohin atë që më ka dërguar.

15,22

Po të mos kisha ardhur dhe që unë folur atyre, ata nuk do të kishin faj;por tani ata nuk kanë asnjë shfajësim për mëkatin e tyre.

15,23

Ai që urren mua, urren edhe Atin tim.

15,24

Po të mos kisha bërë në mes tyre vepra që askush tjetër nuk ka bërë, nuk do të kishin faj; por tani ata e kanë parë dhe më kanë urryer mua dhe Atin tim.

15,25

Por kjo ndodhi që të përmbushej fjala që është shkruar në ligjin e tyre: Më kanë urryer pa shkak.

15,26

Kur të vijë Ngushëlluesi, që do t’ju dërgoj tek ju prej Atit, Fryma e së vërtetës, që del nga Ati im, ai do të dëshmojë për mua;

15,27

dhe ju gjithashtu do të dëshmoni, sepse ishit me mua që nga fillimi.

John 16

16,1

Jua thoja këto gjëra, kështu që ata nuk janë për ju ofenduar.

16.2

Do t’ju përjashtojnë nga sinagogat; po vjen ora kur, kushdo që t’ju vrasë, do të mendojë për të adhuruar Perëndinë.

16,3

Dhe ata do të bëjnë, sepse ata nuk e kanë njohur as Atin, as mua.

16.4

Jua thoja këto gjëra, kështu që kur të vijë momenti, të kujtoheni se unë jua kisha thënë prej tyre. Unë nuk ju kam thënë që në fillim, sepse isha me ju.

16,5

Tani unë po shkoj tek ai që më ka dërguar, dhe askush nga ju s’po më pyet: « Ku je?

16.6

Por sepse kam thënë këto gjëra, trishtimi e ka mbushur zemrën tuaj.

16.7

Megjithatë unë ju them të vërtetën: është mirë që unë të shkoj, sepse, nëse unë shkoj jo larg, Ngushëlluesi nuk do të vijë te ju; por, po shkova, unë do të dërgoj.

16.8

Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën në lidhje me mëkatin, për drejtësi dhe për gjykim:

16,9

në lidhje me mëkat, sepse nuk besojnë në mua;

16,10

drejtësi, sepse unë po shkoj tek Ati dhe ju të më shihni më;

16,11

gjykim, sepse princi i kësaj bote është gjykuar.

16,12

Kam edhe shumë gjëra të tjera për t’ju thënë, por ju nuk mund t’i mbani.

16,13

Por, kur të vijë ai, Fryma e së vërtetës, ai do t’ju prijë në çdo të vërtetë;sepse ai nuk do të flasë për veten e tij, ai do të flasë vetëm atë që ai dëgjon, dhe do t’ju kumtojë gjërat që do vijnë.

16,14

Ai do të më përlëvdojë, sepse do të marrë prej simes dhe do t’jua kumtojë.

16,15

Të gjitha gjërat që ka Ati janë të miat; kjo është arsyeja pse unë tha ajo merr simes dhe do t’jua kumtojë.

16,16

Edhe pak kohë, dhe ju nuk do të më shihni; dhe përsëri pak ndërsa ju do të më shihni, sepse unë po shkoj tek Ati.

16,17

Pas së cilës disa nga dishepujt e tij thoshnin midis tyre Çfarë është kjo që po na thotë: pak kohë, dhe ju nuk do të më shihni; dhe përsëri një kohë e shkurtër e do të më shihni? dhe, Sepse unë po shkoj te Ati?

16,18

Thoshnin pra:  » Ç’është kjo që thotë:  » Pas pak? Ne nuk e dimë nga ajo që ai flet.

16,19

Jezusi e dinte se ata donin ta pyesnin, tha: A ju pyesin njëri-tjetrin për atë që kam thënë, Pas pak, dhe ju të më shihni më; dhe përsëri pak ndërsa ju do të më shihni.

16,20

Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them juve, të qajnë dhe do të vajtojnë, por bota do të gëzohet ju do të pikëlloheni, por pikëllimi juaj do të kthehet në gëzim.

16,21

Kur një grua lind, ka dhembje, sepse i erdhi ora; por kur e ka lindur fëmijën, nuk kujton më ankthin prej gëzimit që ajo ka një njeri është i lindur në botë.

16,22

Pra, gjithashtu, tani janë në vuajtje; por unë do t’ju shoh përsëri dhe zemra juaj do të gëzohet, dhe askush nuk do t’ua heqë gëzimin tuaj.

16,23

Atë ditë ju do të pyesni mua asgjë. Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them se çdo gjë që t’i kërkoni Atit, ai do t’jua japë në emrin tim.

16,24

Deri tani ju s’keni kërkuar asgjë në emrin tim. Pyetni dhe ju do të merrni, që gëzimi juaj të jetë i plotë.

16,25

Jua thoja këto gjëra në shëmbëlltyra. Po vjen ora kur unë do të flas për të në shëmbëlltyra, por do t’ju flas haptas për Atin.

16,26

Atë ditë ju do të kërkoni në emrin tim, dhe unë nuk ju them se unë do t’i lutem Atit për ju;

16,27

për Ati vetë në fakt ju do, sepse ju më deshët mua dhe keni besuar se unë dola nga Perëndia.

16,28

Unë dola nga Ati dhe erdha në botë; Tani po e lë botën dhe kthehem tek Ati.

16,29

Dishepujt e tij i thanë:  » Ja, ti tani po flet haptas, dhe ju nuk proverb.

16,30

Tani ne e dimë se ti di gjithçka, dhe se ju nuk keni nevojë që ndokush të të pyesë; kjo është arsyeja pse ne besojmë se ju erdhi nga Perëndia.

16,31

Jezusi u përgjigj atyre: A besoni tani.

16,32

Ja, po vjen ora, madje ka ardhur, kur ju do të shpërndaheni, secili për punë të vet, dhe do të më lini vetëm; por unë nuk jam vetëm, sepse Ati është me mua.

16,33

Jua thoja këto gjëra, kështu që ju keni paqen në mua. Ju keni mundime në botë; Por merrni zemër, unë e munda botën.

John 17

17.1

Duke thënë këtë, i ngriti sytë nga qielli dhe tha: O Atë, ora ka ardhur!Përlëvdo Birin tënd, që edhe Biri yt të të përlëvdojë,

17,2

Sepse ti i ke dhënë pushtet mbi çdo mish, që t’u japë jetë të përjetshme të gjithë atyre që ti ia ke dhënë.

17.3

Dhe kjo është jeta e përjetshme, të të njohin ty, të vetmin Perëndi të vërtetë, dhe atë që ti ke dërguar, Jezu Krishti.

17.4

Unë të kam përlëvduar mbi tokë; unë e kam kryer veprën që më ke dhënë të bëj.

17,5

Dhe tani, o Atë, përlëvdo ti mua me veten tënde, me lavdinë që unë e kisha pranë teje para se të bëhej bota.

17,6

Unë ia kam dëftuar emrin tënd njerëzve që ti m’i ke dhënë nga bota.Ishin të tutë dhe ti m’i dorëzoi mua; dhe ata e kanë zbatuar fjalën tënde.

17.7

Tani ata e dinë se çdo gjë që më ke dhënë vijnë prej teje.

17,8

Sepse ua kam dhënë atyre fjalët që ti më ke dhënë mua; dhe ata i kanë pranuar dhe kanë njohur se me të vërtetë unë dola nga ti, dhe kanë besuar se ti më ke dërguar.

17,9

Kjo është për ata që të lutem. Unë nuk lutem për botën, po për ata që më ke dhënë, sepse janë të tutë; –

17,10

dhe çdo gjë që kam është jotja dhe çfarë është e jotja është imja; dhe unë jam përlëvduar në to.

17,11

Unë nuk jam më në botë, dhe ata janë në botë, dhe unë po vij te ti. O Atë i shenjtë, i ruaj ata në emrin tënd, ata që më ke dhënë, që të jenë një sikurse ne.

17,12

Kur isha me ata në botë, unë i kam ruajtur në emrin tënd. I mbajtur ato më ke dhënë dhe askush nga ata nuk ka humbur, përveç birit të humbjes, që të përmbushej Shkrimi.

17,13

Dhe tani unë po vij te ti dhe i them këto gjëra në botë, kështu që ata gëzimi im të bëhet i plotë në veten e tyre.

17,14

Unë u kam dhënë atyre fjalën tënde; dhe bota i ka urryer, sepse nuk janë prej botës, ashtu si edhe unë nuk jam prej botës.

17,15

Unë nuk kërkoj që ti t’i heqësh nga bota, por që ti mbrojtur ata nga e keqja.

17,16

Ata nuk janë nga bota, sikurse unë nuk jam nga bota.

17,17

Shenjtëroji në të vërtetën tënde; fjala jote është e vërteta.

17,18

Si ju ka dërguar mua në botë, unë i kam dërguar ata në botë.

17,19

Unë shenjtëroj vetveten për ta, që edhe ata të jenë të shenjtëruar në të vërtetë.

17,20

Kjo nuk është për ata vetëm mund të lutemi, por për ata që do të besojnë në mua me anë të fjalës së tyre;

17,21

që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty, që edhe ata të jenë një në ne, që bota të besojë se ti më ke dërguar.

17,22

Unë u kam dhënë atyre lavdinë që më ke dhënë, që ata të jenë një sikurse ne jemi një –

17,23

Unë jam në ta dhe ti në mua, që ata të mund të bëhet në mënyrë të përkryer një, në mënyrë që bota të njohë ç’të kesh dërguar dhe që i ke dashur, ashtu si më ke dashur mua.

17,24

O Atë, unë do që aty ku jam unë, të cilin më ke dhënë, të jenë me mua, që të shohin lavdinë time, lavdia më ke dhënë, sepse ti më ke dashur para themelimit të botës .

17,25

O Atë i drejtë, bota nuk të ka njohur; por unë të kam njohur; dhe këta e kanë njohur se ti më ke dërguar.

17,26

Kam bërë të njohin emrin tënd dhe do të bëj ta njohin akoma, që dashuria, me të cilën ju dashur mua, të jetë në ta dhe unë në ta.

John 18

18,1

Kur i tha këto, Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet në të gjithë luginën e Kidronit, ku një kopsht ishte, në të cilën ai hyri, ai dhe pasuesit e tij.

18,2

Juda, i cili po e tradhtonte, e njihte edhe vendin sepse Jezusi dhe dishepujt e tij shpesh u takuan atje.

18,3

Atëherë Juda mori gjeneratë, dhe oficerë nga krerët e priftërinjve dhe nga farisenjtë, erdhi atje me fenerë, pishtarë dhe me armë.

18,4

Jezusi, duke ditur gjithçka që do t’i ndodhte, doli dhe i tha:  » Kë kërkoni?

18,5

Ata iu përgjigjën: ‘Jezusi i Nazaretit. Jezusi tha, unë jam. Dhe Juda, i cili po e tradhtonte, ishte edhe ai me ta.

18.6

Kur ai u tha atyre: Është mua, ata u zmbrapsën dhe ranë për dhe.

18,7

Ai i pyeti përsëri, Kë kërkoni? Dhe ata thanë, Jezusi i Nazaretit.

18.8

Jezusi u përgjigj: ‘Ju kam thënë se është më. Prandaj nëse më kërkoni mua, i lini këta të shkojnë.

18,9

Ai tha se kjo ishte për të realizohej fjala që i kishte folur,  unë nuk kam humbur asnjë nga ata që më ke dhënë.

18,10

Simon Pjetri, që kishte një shpatë, e nxori, i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin e djathtë. Emri dhe ai shërbëtor ishte Malk.

18,11

Jezusi i tha Pjetrit: ‘Fute shpatën tënde në mill. Mos ta pi unë kupën ka dhënë Ati për të pirë?

18,12

Grup, tribuni, dhe rojet e Judenjve, e kapën Jezusin dhe e lidhën.

18,13

Ata e çuan më parë te Ana; sepse ai ishte ligji babai-in-i Kajafës, që ishte kryeprifti i atij viti.

18,14

Kajafa ishte ai që i kishte këshilluar Judenjtë se ishte e leverdishme që një njeri të vdiste për popullin.

18,15

Simon Pjetri dhe një dishepull tjetër ndiqnin Jezusit. Ky dishepull ishte i njohur i kryepriftit; dhe hyri me Jezusin në oborrin e kryepriftit;

18,16

Por Pjetri mbeti përjashta te dera. Dishepulli tjetër, që ishte i njohur i kryepriftit, doli dhe i foli portieres dhe bëri të hyjë Pjetri.

18,17

Çupë mbajtur tha dera Pjetrit ‘Edhe ti ishe ti jo dishepujt e këtij njeriu? Ai tha: Nuk jam.

18,18

Shërbëtorët dhe rojat, të cilët ishin aty, kishin ndezur një zjarr, sepse ishte ftohtë, dhe ngrohur veten e tyre. Pjetri qëndronte në këmbë me ta dhe ngrohej.

18,19

Kryeprifti e pyeti Jezusin për dishepujt e tij dhe për doktrinën e tij.

18,20

Jezusi iu përgjigj: ‘Unë i kam folur haptas botës; Gjithmonë kam mësuar në sinagogë e në tempull, ku të gjithë Judenjtë të vijnë së bashku, dhe s’kam thënë asgjë në fshehtësi.

18,21

Përse më pyet mua? Pyet çfarë unë u tha atyre që e dëgjuan mua; Ja, këto di çfarë kam thënë.

18,22

Në këto fjalë, një nga rojat që i rrinin afër, i ra Jezusit, duke thënë: A është kjo mënyrë ju i përgjigjesh kryepriftit?

18,23

Jezusi tha, në rast se kam shpall fatkeqësi, mbajnë atë që kam thënë i gabuar; dhe në qoftë se unë kam folur me të drejtë, përse po më bie mua?

18,24

Ana e dërgoi të lidhur te Kajafa, kryeprifti.

18,25

Simon Pjetri qëndronte aty e ngrohej. Është thënë:  » Edhe ti nuk ishe ti nga dishepujt e tij? Ai e mohoi dhe tha, unë nuk jam.

18,26

Por një nga shërbëtorët e kryepriftit, farefisi i tij duke qenë veshi i të cilit Pjetri prerë, i tha: A nuk po ju shoh me të në kopsht?

18,27

Dhe Pjetri e mohoi përsëri. Dhe menjëherë këndoi gjeli.

18,28

Ata e çuan Jezusin nga Kajafa sallën e gjyqit; dhe kjo ishte në fillim. Ata nuk hyjnë vetë në gjykatë, në mënyrë që të mos jenë të papastër, por të mund të hanin Pashkën.

18,29

Prandaj Pilati doli jashtë drejt tyre dhe tha: ‘Ç’padi sillni kundër këtij njeriu?

18,30

Ata iu përgjigjën: ‘Po të mos ishte keqbërës, nuk do ta kishim dorëzuar për ju.

18,31

Atëherë Pilati u tha atyre: Merreni ju dhe gjykojeni sipas ligjit tuaj.Judenjtë i thanë atij: Nuk është e lejueshme për ne të vrasim njeri.

18,32

Ajo ishte kështu të realizohej fjala që kishte thënë Jezusi, të treguar nga ç’lloj vdekje duhet të vdiste.

18,33

Pilati hyri në pretorium, e thirri Jezusin dhe i tha: A je ti mbreti i Judenjve?

18,34

Jezusi u përgjigj: A është e vetë që ju them se, ose tjetër ju ata më thanë?

18,35

Pilati u përgjigj: Mos jam unë vallë Jude? Kombi yt dhe krerët e priftërinjve të dorëzuan tek unë; çfarë ke bërë?

18,36

Mbretëria ime nuk është e kësaj bote, tha Jezusi. Po të ishte mbretëria ime e kësaj bote, shërbëtorët e mi do të luftonin, kështu që unë të mos u dorëzohesha Judenjve; por tani mbretëria ime nuk është e kësaj bote.

18,37

Pilati i tha: qenke mbret? Jezusi u përgjigj:  » Ti thua se unë jam mbret.Unë kam lindur dhe kam ardhur në botë për të dëshmoj për të vërtetën.Kushdo që është për të vërtetën, e dëgjon zërin tim.

18,38

Pilati i tha: Ç’është e vërteta? Duke thënë këtë, doli përsëri para Judenjve dhe u tha atyre: Unë gjej asnjë faj  ».

18,39

Por, siç ju është zakon që unë po ju liroj dikë për Pashkë; ju t’ju liroj juve mbretin e Judenjve?

18,40

Pastaj përsëri të gjithë bërtitën, Jo këtë, por Barabanë. Por Baraba ishte një kusar.

John 19

19,1

Atëherë Pilati mori Jezusin dhe dha urdhër ta fshikullonin.

19,2

Dhe ushtarët thurrën një kurorë me gjemba ia vunë mbi krye dhe i veshën siper një mantel të purpurt, pastaj, duke iu afruar atij,

19,3

ata thanë: Hi, o mbret i Judenjve! Dhe ata i dhanë atij rrahje.

19.4

Pastaj Pilati doli përsëri dhe u tha atyre:  » Ja, po jua nxjerr jashtë për ju, që ta dini se nuk gjej asnjë faj  ».

19,5

Jezusi doli, duke mbajtur kurorën prej gjembash dhe mantelin e purpurit. Pilati u tha atyre: Ja njeriu.

19,6

Kur krerët e priftërinjve dhe rojet e pa atë, ata bërtitën Kryqëzoje!Kryqëzoje! Pilati u tha atyre:  » Merreni ju dhe kryqëzojeni; sepse unë nuk gjej asnjë faj  ».

19.7

Judenjtë iu përgjigjën:  » Ne kemi një ligj, dhe sipas ligjit tonë ai duhet të vdesë, sepse e bëri veten Bir të Perëndisë.

19.8

Pilati, pra, kur i dëgjoi këto fjalë, kishte akoma më shumë frikë.

19,9

Ai u kthye në sallën e gjyqit, dhe i tha Jezusit: Nga je ti? Por Jezusi nuk i dha kurrfarë përgjigje.

19,10

Pilati i tha atij: A është kjo mua nuk flisni? Nuk e di ti se unë kam pushtet të të kryqëzoj, dhe unë kam pushtet të të liroj?

19,11

Jezusi u përgjigj: Ju do të kishe asnjë pushtet përmbi mua, nëse ajo të qe dhënë prej së larti. Prandaj ai që më dorëzoi tek ti ka faj më të madh.

19,12

Nga kjo kohë Pilati kërkoi ta lironte. Por Judenjtë bërtisnin: Nëse ju lirimin, ju jeni jo mik i Cezarit. Kushdo që e bën veten mbret, i kundërvihet Cezarit  ».

19,13

Prandaj Pilati i dëgjoi këto fjalë, e çoi jashtë Jezusin, dhe ai u ul në gjykatë në vendin e quajtur Kalldrëm, në hebraisht Gabbatha.

19,14

Kjo ishte dita e përgatitjes së Pashkës, dhe ishte afërsisht ora e gjashtë.Pilati u tha Judenjve: Ja mbreti juaj.

19,15

Por ata bërtisnin, heq Kryqëzoje! Pilati u tha atyre: Ta kryqëzoj mbretin tuaj? Krerët e priftërinjve u përgjigjën: ‘Ne s’kemi mbret tjetër përveç Cezarit.

19,16

Pastaj ua dorëzoi, që të kryqëzohet. Ata e morën Jezusin dhe e çuan tutje.

19,17

Ai, duke mbartur kryqin e tij, në vendin e një kafkë, e cila quhet në hebraisht Golgota.

19,18

Ajo ishte aty e kryqëzuan, dhe me të dy të tjerë, një në çdo anë dhe Jezusit në mes.

19,19

Pilati shkroi edhe një mbishkrim dhe e vuri në kryq, dhe shkrimi i tyre ishte: Jezusi i Nazaretit, Mbreti i Judenjve.

19,20

Shumë nga Judenjtë lexoni këtë mbishkrim, sepse vendi ku u kryqëzua Jezusi ishte afër qytetit; dhe mbishkrimi ishte shkruar hebraisht, greqisht dhe latinisht.

19,21

Krerët e priftërinjve të Judenjve i thanë Pilatit: Mos shkruaj: Mbreti i Judenjve. Por se ai ka thënë: Unë jam mbreti i Judenjve.

19,22

Pilati u përgjigj: Atë që kam shkruar, e kam shkruar.

19,23

Ushtarët e kishin kryqëzuar Jezusin, morën rrobat e tij dhe bënë katër pjesë, një për çdo ushtar. Ata gjithashtu morën tunikë e tij ishte pa tegel, e endur nga maja e deri. Dhe ata i thanë njeri tjetrit:

19,24

Nuk ta heq, por hedhim short për të cilin ajo do të jetë. Kjo ndodhi që të përmbushej fjalët e Shkrimit: Ata ndanë rrobat e mia, dhe hodhën short për tunikën time. Kjo është ajo që bëri ushtarët.

19,25

Pranë kryqi i Jezusit ishin nëna e tij dhe motra e nënës së tij, Maria e Kleopas dhe Maria Magdalenë.

19,26

Jezusi e pa nënën e tij dhe pranë saj dishepullin që donte, i tha nënës së tij, grua, ja biri yt.

19,27

Pastaj i tha dishepullit:  » Ja nëna jote. Dhe që në atë moment ai e mori në tij.

19,28

Pas kësaj, Jezusi, duke ditur se gjithçka mbaroi tani, tha, që të përmbushej Shkrimi, Kam etje.

19,29

Nuk ishte një enë plot me uthull. Ushtarët vënë një sfungjer, dhe, pasi siguroi një hisop, ata e vënë atë deri në gojën e tij.

19,30

Kur Jezusi e mori uthullën, tha: ‘U krye. Dhe Balaami u përkul, ai dha frymën.

19,31

Në frikë që trupat të mos qëndronin në kryq të shtunën, sepse ishte Përgatitja, që ditën e shtunë ishte një ditë me, Judenjtë i kërkuan Pilatit që këmbët e tyre duhet të thyejnë kryqëzua dhe se një hiqet.

19,32

Atëherë ushtarët erdhën dhe ia thyen kërcinjtë të parit dhe pastaj edhe tjetrit që ishte kryqëzuar me të.

19,33

Kur erdhën te Jezusi, dhe pa i vdekur tashmë, ata nuk frenave këmbët e tij:

19,34

por njëri nga ushtarët ia tejshpoi brinjën me një heshtë, dhe menjëherë i doli gjak e ujë.

19,35

Ai i cili e pa atë i ka dhënë dëshmi, dhe dëshmia e tij është e vërtetë; dhe ai e di se thotë të vërtetën, që ju të besoni.

19,36

Këto gjëra në fakt ndodhën që të përmbushej Shkrimi, eshtër tij do të thyhen.

19,37

Dhe përsëri një tjetër thotë Shkrimi, ‘Do të vështrojnë atë që e kanë tejshpuar.

19,38

Pas kësaj, Jozefi nga Arimatea, që ishte dishepull i Jezusit, por fshehtas nga druajtja e Judenjve, i kërkoi Pilatit që mund ta merrte trupin e Jezusit. Dhe Pilati i dha atij. Atëherë ai erdhi dhe e mori trupin e Jezusit.

19,39

Nikodemi, i cili më përpara kishte vajtur te Jezusi natën, edhe duke sjellë një përzierje prej rreth njëqind paund mirre dhe aloe.

19,40

Ata e morën trupin e Jezusit dhe e mbështollën në pëlhura liri me erëra të këndëshme, sipas zakonit të varrimit që ndiqnin Judenjtë.

19,41

Tani ishte një kopsht në vendin ku u kryqëzua Jezusi, dhe në kopsht një varr i ri, në të cilën kurrë nuk ishte njeri akoma hedhur.

19,42

Ajo ishte atje vunë Jezusin, sepse e përgatitjes së Judenjve, sepse varri ishte afër.

John 20

20,1

Dita e parë e javës Maria Magdalena shkoi te varri në mëngjes, kur ishte ende errët; dhe pa se guri ishte hequr nga varri.

20,2

Ajo vrapoi te Simon Pjetri dhe te dishepulli tjetër, të cilin Jezusi e donte, dhe u tha atyre: ‘E kanë hequr nga varri, Zotin, dhe ne nuk e dimë ku e vunë’ ‘.

20,3

Pjetri dhe dishepulli tjetër dolën jashtë dhe erdhi te varri.

20,4

Rendnin të dy bashkë. Por dishepulli tjetër e kaloi Pjetri dhe arriti i pari te varri;

20.5

përkulet, pa pëlhurat prej liri të gënjyer, por ai nuk hyri.

20.6

Simon Pjetri e ndiqte, hyri në varr; ai pa pëlhurat prej liri që ishin përtokë;

20,7

dhe prej liri që ishin vendosur mbi kokën e tij, nuk ishte bashkë me shirita, por ishte e palosur në një vend, veç.

20,8

Atëherë dishepulli tjetër, që kishte arritur i pari te varri, gjithashtu shkoi në; dhe ai pa dhe besoi.

20,9

Për shkak se ata nuk e kuptojnë se, sipas Shkrimeve, se ai duhet të ringjallej së vdekurish.

20,10

Dhe dishepujt u kthyen përsëri në shtëpi.

20,11

Por Maria kishte mbetur jashtë varrit qarë. Si qarë, u përkul dhe shikoi në varr,

20,12

dhe pa dy engjëj, të ulur të bardhë në vendin ku trupi ishte shtrirë për Jezusin, e njëri te kryet, tjetri te këmbët.

20,13

Ata i thanë: ‘O grua, pse po qan? Ajo u përgjigj atyre: Sepse e kanë hequr Zotin tim, dhe unë nuk e di ku e kanë vënë  ».

20,14

Duke thënë këtë, ajo u suall prapa dhe pa Jezusin në këmbë; por ajo nuk e dinte se ishte Jezusi.

20,15

Jezusi i tha: ‘O grua, pse po qan? Kush jeni duke kërkuar për? Ajo, duke menduar se ishte kopshtari, i tha:  » Zot, nëse ti kam lindur, më trego ku e ke vure dhe unë do të marrë.

20,16

Jezusi tha Maria! Ajo u kthye dhe i tha, Rabboni; që do të thotë: Mësues!

20,17

Jezusi i tha asaj: Mos më prek; sepse unë nuk jam i ngjita te Ati im. Por shko te vëllezërit e mi dhe u thuaj atyre se unë po ngjitem tek Ati im dhe Ati juaj, te Perëndia im dhe Perëndia juaj.

20,18

Maria Magdalena shkoi t’jua njoftojë dishepujve se kishte parë Zotin dhe se ai i kishte thënë këto gjëra.

20,19

Mbrëmje të asaj dite, e cila ishte e parë e javës, dyert e vendit ku dishepujt ishin të mbyllura, për shkak të frikës së tyre e Judenjve, erdhi Jezusi dhe u prezantua në mes tyre, dhe tha: Paqja me ju!

20,20

Dhe, si i tha këto, u tregoi atyre duart e veta dhe brinjën. Dishepujt u gëzuan kur e panë Zotin.

20,21

Jezusi u tha atyre përsëri: Paqja me ju! Siç ka dërguar mua Ati, ashtu unë po ju dërgoj.

20,22

Pas kësaj, hukati mbi ta dhe u tha atyre: Merrni Frymën e Shenjtë.

20,23

Të cilëve mëkatet ju fal, ata janë të falur; dhe ata që ju i mbani, do t’i jenë mbajtur.

20,24

Thomai, i quajtur Binjaku, një nga të dymbëdhjetët, nuk ishte me ta kur erdhi Jezusi.

20,25

Dishepujt e tjerë, thanë:  » Kemi parë Zotin. Por ai u tha atyre:  » Po nuk e pashë në duart e tij shenjën e gozhdave, dhe e vura gishtin tim te shenja e gozhdëve dhe në qoftë se kam vënë dorën time në brinjën e tij, unë nuk do të besoj.

20,26

Tetë ditë më vonë, dishepujt ishin përsëri brenda dhe Thomai ishte me ta. Jezusi erdhi, ndonëse dyert ishin mbyllur, dhe u prezantua në mes tyre dhe tha: ‘Paqja me ju!

20,27

Pastaj i tha Thomait: ‘Vëre gishtin këtu dhe shiko duart e mia; dhe për të arritur këtu dorën tënde, dhe ia futi në brinjën time; dhe mos ji mosbesues, por besues.

20,28

Thomai u përgjigj atij, Zoti im dhe Perëndia im! Jezusi tha:

20,29

Sepse ti ke parë, Thoma, ti ke besuar. Lum ata që nuk kanë parë dhe kanë besuar!

20,30

Jezusi bëri në prezencën e dishepujve të tij, shumë mrekulli të tjera të cilat nuk janë shkruar në këtë libër.

20,31

Por këto gjëra janë shkruar që ju të besoni se Jezusi është Krishti, Biri i Perëndisë dhe që, duke besuar, ta keni jetën në emër të tij.

John 21

21,1

Pas këtyre gjërave, Jezusi iu shfaq përsëri dishepujve në buzë të Detit të Tiberiadës. Dhe këtu është se si ajo u shfaq.

21,2

Simon Pjetri, Thomai i quajtur Binjaku, Natanaeli nga Kana e Galilesë, të birin e Zebedeut dhe dy dishepujt e tjera të Jezusit ishin së bashku.

21,3

Simon Pjetri u tha atyre: Po shkoj të peshkoj. Ata i thanë: ‘Ne gjithashtu shkoj bashkë me ty. Ata dolën dhe hipi në barkë, dhe atë natë nuk zunë asgjë.

21,4

Mëngjes erdhi, Jezusi ndenji te bregu; por dishepujt nuk e dinte se ishte Jezusi.

21.5

Jezusi u tha atyre:  » O djema, a keni ndonjë gjë për të ngrënë? Ata iu përgjigjën: Jo.

21.6

Ai u tha atyre: Hidhni rrjetën në anën e djathtë të barkës dhe do të gjeni.E hodhën, pra, dhe ata nuk do të mund të largojë atë, për shkak të shumës së madhe të peshkut.

21,7

Atëherë dishepulli, të cilin Jezusi e donte, i tha Pjetrit, Ai është Zoti!Simon Pjetri, kur dëgjoi se ishte Zoti, u veshën me rrobat e tij dhe rripin, sepse ishte i zhveshur dhe u hodh në det.

21,8

Dishepujt e tjerë përkundrazi shkuan me barkë, duke tërhequr rrjetën plot me peshq, për ata nuk ishin shumë larg nga toka, vetëm dyqind kubitë.

21,9

Kur ata zbarkuan, ata panë një zjarr me prush, i jep peshk vënë mbi të, dhe bukë.

21,10

Jezusi u tha atyre: Sillni nga peshqit që ju sapo kapur.

21,11

Simon Pjetri hipi përsëri në barkë dhe nxori në tokë rrjetën plot me njëqind e pesëdhjetë e tre peshq të mëdhenj; dhe, megjithse ishin aq shumë, rrjeta nuk u shqye.

21,12

Jezusi u tha atyre: Ejani të hani mëngjes. Dhe asnjë nga dishepujt nuk guxonte ta pyeste:  » Kush je ti? duke e ditur se ishte Zoti.

21,13

Jezusi erdhi, mori bukë dhe ua dha atyre; ai bëri të njëjtën peshk.

21,14

Kjo ishte tashmë e treta herë që Jezusi iu shfaq dishepujve të vet, mbasi ishte ringjallur së vdekuri.

21,15

Mbasi kishin ngrënë, Jezusi i tha Simon Pjetrit:  » Simon nga Jona, a më do ti mua më shumë se u pëlqen mua? Ai u përgjigj: Po, Zot, ti di se unë të dua. Jezusi i tha:  » Kulloti qengjat e mi.

21,16

Ai tha: për herë të dytë, Simon nga Jona, a më do ti mua? Pjetri iu përgjigj: ‘Po, Zot, ti e di se unë të dua. Jezusi i tha: Kulloti delet e mia.

21,17

Ai tha për të tretën herë:  » Simon nga Jona, a më do ti mua? Pjetri u trishtua pse e pyeti për të tretën herë: A më do ti mua? Ai u përgjigj:  » Zot, ti di çdo gjë, ti di se unë të dua. Jezusi i tha: Kulloti delet e mia.

21,18

Në të vërtetë, në të vërtetë, unë ju them se, kur ti ishe i ri, e ngjeshje vetveten dhe shkoje ku të bënte, por kur të jesh plak, do t’i shtrish duart dhe dikush tjetër do të të ngjeshë e do të të çojë ty ku nuk ke.

21,19

Ai tha këtë ditur se me ç’vdekje ai do ta përlëvdonte Perëndinë. Dhe, si i tha këtë, u tha:  » Ndiqmë  ».

21,20

Pjetri u kthye, e pa dishepulli, të cilin Jezusi e donte, ai që në darkën e mbështetur mbi kraharorin e Jezusit, dhe tha, o Zot, i cili është libri yt?

21,21

Duke e parë atë, Pjetri i tha Jezusit: Dhe ky njeri, Zot, çfarë do të ndodhë me të?

21,22

Jezusi i tha:  » Nëse unë dua që ky të mbetet derisa të vij unë, ç’të duhet ty? Ju, Me.

21,23

Me këtë, një hap zëri midis vëllezërve se ai dishepull nuk do të vdesin.Por Jezusi nuk i kishte thënë Pjetrit se ai nuk do të vdiste; por, Nëse unë dua që ky të mbetet derisa të vij unë, ç’të duhet ty?

21,24

Ky është dishepulli që dëshmon për këto gjëra dhe që ka shkruar ato.Dhe ne e dimë se dëshmia e tij është e vërtetë.

21,25

Jezusi bëri edhe shumë gjëra të tjera; në qoftë se ata janë shkruar në detaje, unë nuk mendoj se edhe bota vetë nuk do t’i nxinte librat që do të mund të shkruheshin.

 

Le të lutemi që Fryma e Shenjtë e Perëndisë na udhëzon në këtë fazë finale të Fundit të Kohës.

Paqja, Dashuria dhe gëzimet në zemrat dhe shtëpitë në pritje të kthimit të Zotit dhe Mbretit tonë Jezu Krisht, i vetmi Bir i Perëndisë, që vjen në Tokë për të na shpëtojë dhe sundimin mbi tokë për një mijë vjet të ardhur deri Gjykimi i fundit.

 

Zoti ju bekoftë dhe ju bekoj të gjithë vëllezërit e mi të dashur dhe motra në Krishtin.

Fitimtar